Saltu al enhavo

Magneta permeablo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Komparo de absolutaj permeabloj inter: feromagnetoj (μf), paramagnetoj (μp), diamagnetoj (μd) kaj vakuo (μ0).

Magneta permeablorelativa permeabl(ec)o estas koeficiento μ (ankaŭ simbolata μr) en leĝo de magneta interago kaj ekvacioj de Maxwell.

Ĉi tiu koeficiento montras kiel medio pligrandigas magnetan kampintenson, kaj estas pura nombro sen unuo.

Ne konfuzu la relativan permeablon kun la absoluta permeablo, μ.μ0, kiu estas la kvociento inter la magneta fluksdenso B kaj la magneta kampointenso H, kaj kies la unuo estas sama ol la unuo de la magneta konstanto μ0, t.e. N/A2.

Laŭ siaj magnetaj permeabloj, substancoj estas klasifikitaj jene:

μr = 1 + , kie , nomita magneta impresemeco, aŭ laŭ la ĵargono de fakuloj susceptebleco[1]., estas koeficiento malgranda kaj negativa;

μr = 1 + , kie estas koeficiento malgranda kaj pozitiva;

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. J.P. Baïlon, J.M. Dorlot (2000). Des matériaux (Materialoj) (france) p. 447-460, Magnetaj proprecoj de materialoj.. versio : 3-a eldono.