Himno Nacional Mexicano
| "Himno Nacional Mexicano" | ||
|---|---|---|
| Nacia Himno de Meksiko | ||
| ||
| nacia himno | ||
| lando |  Meksiko
| |
| kantoteksto | Francisco González Bocanegra, 1853 | |
| muziko | Jaime Nunó, 1854 | |
| ekde | 1943 | |
| muzika ekzemplo | ||
"Himno Nacional Mexicano"
| ||
La Nacia Himno de Meksiko (Hispane: "Himno Nacional Mexicano"), estas la nacia himno de Meksiko. La tekston verkis Francisco González Bocanegra en 1853 kaj la melodion verkis Jaime Nunó en 1854. Ĝi iĝis oficiala nacia himno de dum 1943. Pli sube vi trovos version de la Nacia Himno de Meksiko verkita en Esperanto de Vicente Valdés Bejarano, meksika muzikisto kaj tradukisto, en 2009.
Teksto[redakti | redakti fonton]
Hispana[redakti | redakti fonton]
Mexicanos, al grito de guerra
el acero aprestad y el bridón.
Y retiemble en sus centros la tierra,
al sonoro rugir del cañón.
¡Y retiemble en sus centros la tierra,
al sonoro rugir del cañón!
Ciña ¡oh Patria! tus sienes de oliva
de la paz el arcángel divino,
que en el cielo tu eterno destino
por el dedo de Dios se escribió.
Mas si osare un extraño enemigo
profanar con su planta tu suelo,
piensa ¡oh Patria querida! que el cielo
un soldado en cada hijo te dio.
¡Guerra, guerra sin tregua al que intente
De la patria manchar los blasones!
¡Guerra, guerra! Los patrios pendones
En las olas de sangre empapad.
¡Guerra, guerra! En el monte, en el valle
Los cañones horrísonos truenen,
Y los ecos sonoros resuenen
Con las voces de ¡Unión! ¡Libertad!
Antes, patria, que inermes tus hijos
Bajo el yugo su cuello dobleguen,
Tus campiñas con sangre se rieguen,
Sobre sangre se estampe su pie.
Y tus templos, palacios y torres
Se derrumben con hórrido estruendo,
Y sus ruinas existan diciendo:
De mil héroes la patria aquí fue.
¡Patria! ¡Patria! Tus hijos te juran
Exhalar en tus aras su aliento,
Si el clarín con su bélico acento
los convoca a lidiar con valor.
¡Para ti las guirnaldas de oliva!
¡Un recuerdo para ellos de gloria!
¡Un laurel para ti de victoria!
¡Un sepulcro para ellos de honor!
|
En Esperanto[redakti | redakti fonton]
kantebla Versio[redakti | redakti fonton]
Meksikanoj je l’ krio batala,
vi pretiĝu kun glav’ kaj ĉevalo.
kaj tremiĝu la profundegaĵo,
je l’ resona kanono de l’ band’.
¡Kaj tremiĝu la profundegaĵo,
je l’ resona kanono de l’ band’!
Surmetigu olivarbe vian kapon,
el la paco, la dia anĝelo.
ĉar ĉe l’ ĉielo via sorto eterna,
subskribiĝis de l’ fingro de l' Di’.
Sed se iu malamiko orgojle,
vian grundon sen puno profanos.
patrolando ja pensu ke el ĉielo,
kiel soldato ĉiu fil’ venis ni.
¡kiel soldato ĉiu fil’ venis ni!
¡Bataladu senhalte kiun volus,
makuligi de l’ land’ la blasonojn.
¡Bataladu la landaj pendonoj,
submetigu en ondoj de sang’.
¡Bataladu sur monto kaj valo,
La plenvoĉa kanono bruegu,
ĝis la eĥoj militaj resonu.
kun la krioj “Unuiĝ’ Liberec’”
¡Kun la krioj “Unuiĝ’ Liberec’”!
Antaŭ, lando, ke filoj nemovaj,
sub la jugo sian kolon klinigu,
fortikaĵoj kun sango pleniĝu
makuliĝu liaj piedoj sur sang’.
viaj preĝejoj, palacoj kaj turoj,
disfaliĝu per granda bruego,
kaj siaj ruinoj dirante ekzistu:
de l' herooj la lando estas nun.
¡de la herooj la lando estas nun!
¡Patrolando! viaj filoj vin ĵuras,
finelspiri je vi dum milito,
se klariono per batalakcento
nin alvokas por lukti kun fier’.
¡Jen por vi la olivarban girnaldon!
¡memoraĵon por ili de gloro!
¡laŭron indan por vi pri la ŝlagro!
¡tombon sakran nun al ĉiu je honor’!
¡tombon sakran nun al ĉiu je honor’!
Verkita de: