Oksimoro
El Vikipedio, la libera enciklopedio
La oksimoro (el la greka ὀξύμωρον, komponita de ὀξύς «akra» kaj μωρός «stulta») estas stilfiguro konsistanta el alproksimiĝo de du vortoj, kiuj forte antitezas sin. Male ol stilfiguro de antitezo, la du vortoj ofte estas neakordigeblaj.
Du ekzemploj el Sankta Paŭlo:
 |
« Kaj li diris al mi: Mia graco sufiĉas por vi, ĉar mia potenco perfektiĝas en malforteco. Plej ĝoje do mi plivole fieros pri miaj malfortaĵoj, por ke la potenco de Kristo kovru min. Mi do plezuron havas en malfortaĵoj, en atencoj, en bezonegoj, en persekutoj, en suferoj, pro Kristo; ĉar kiam mi estas malforta, tiam mi estas forta. »
|
