Saidjah kaj Adinda (filmo)
| Saidjah kaj Adinda | |
|---|---|
| filmo | |
| Originala titolo | Saidjah dan Adinda |
| Produktadlando | Indonezio |
| Originala lingvo | indonezia |
| Kina aperdato | 2021 |
| Daŭro | 100 minutoj |
| Reĝisoro(j) | Darwin Mahesa |
| Produktisto(j) | Darwin Mahesa |
| Laŭ la verko de | Multatuli |
| Filmita en | Indonezio |
| Loko de rakonto | Indonezio |
| Produktinta firmao | Kremov Pictures |
Saidjah kaj Adinda (indonezie: Saidjah dan Adinda) estas indonezia filmo el 2021, kiu estas adapto de la romano Max Havelaar de Multatuli (Eduard Douwes Dekker) produktita de la Ministerio pri Edukado kaj Kulturo de la Respubliko Indonezio kune kun Kremov Pictures, en la esploraj kaj antaŭproduktaj stadioj en kunlaboro kun la Ĝakarta Arta Instituto kaj la Multatuli-Muzeo. Ĉi tiu 100-minuta filmo estis reĝisorita de Darwin Mahesa kaj interpretita de novuloj aktoroj Achmad Ali Sukarno, Rizky Darta, Chris Leitner, Aliya Abbyasova, DC. Aryadi, kune kun indoneziaj altrangaj aktoroj Arswendi Nasution, Nena Rosier, Egi Fedly, Jajang C. Noer, kaj Claudio.
Sinoptiko[redakti | redakti fonton]
La patro de Saidjah vendis sian krison por aĉeti bubalon, kiu nomiĝis Si Pantang. Krom lerte plugi la kampojn, Si Pantang havas rakonton, kiun memoros malgranda Saidjah, nome helpo de esti atakita de tigro. La feliĉo ne longe pasis post tio, Demang Parungkujang, konfidulo de la reganto de Lebak Raden Adipati, forprenis la bubalon. Neniu homo kuraĝis kontraŭstari, inkluzive s-ino Slotering. En funebro, Saidjah kreskis por esti juna viro. Li ekamis sian plej bonan amikon Adinda ekde infanaĝo. Ili havas revon edziĝi, havi novan bubalon kaj vivi feliĉe. Tamen malriĉeco fariĝis baro por realigi ĝin, ĝis Saidja decidis labori en Batavio. Kiel signo de amo, Adinda donis jasmenajn florojn kaj Saidjah respondis per blua tuko el sia kaprubando. Adinda nun estas sola en Lebak, fidele atendante la alvenon de Saidjah por 3 foje 12 lunciklojn, per gratado de siaj vangokavetoj Adinda daŭre preĝas por la alveno de Saidjah.
Muziko[redakti | redakti fonton]
La sontrako por la filmo Saidjah kaj Adinda estis kreita de Darwin Mahesa kun la sama titolo, kantita de Sita Nursanti, kaj muzika komponaĵo de Tya Subiakto.
Produktado[redakti | redakti fonton]
En 1976 filmo kun la sama temo titolita Max Havelaar estis produktita kune kun PT Mondial Motion Pictures (Ĝakarto) kaj Fons Rademakers Productie B.V. (Amsterdamo). Ĉi tiu filmo reĝisorita de Fons Rademakers estis malpermesita dum la epoko de Nova Ordo. La malpermeso fine estis nuligita ĉirkaŭ 1987/1988. La 9-an de januaro 2020 la amaskomunikiloj Liputan 6 menciis, ke Kremov Pictures produktos Saidjah kaj la filmo de Adinda kaj poste konfirmita de Darwin Mahesa. En la filmo partoprenas kelkaj indoneziaj filmaktoroj kaj lokaj aktoroj el Banten. Ĉi tiu filmo antaŭvidite estas eldonota en 2021.