Edgár Balogh: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Zetey (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Addbot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto: Forigo de 1 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q789563)
Linio 27: Linio 27:
[[Kategorio:Rumanujaj hungaraj poetoj kaj verkistoj|Balogh]][[kategorio:Naskiĝintoj en 1906|Balogh]][[kategorio:Mortintoj en 1996|Balogh]][[Kategorio:Rumanujaj hungaraj politikaj malliberuloj|Balogh, E]][[Kategorio:Hungaraj verkistoj|Balogh, E]]
[[Kategorio:Rumanujaj hungaraj poetoj kaj verkistoj|Balogh]][[kategorio:Naskiĝintoj en 1906|Balogh]][[kategorio:Mortintoj en 1996|Balogh]][[Kategorio:Rumanujaj hungaraj politikaj malliberuloj|Balogh, E]][[Kategorio:Hungaraj verkistoj|Balogh, E]]
[[Kategorio:Rumanujaj hungaraj redaktoroj|Balogh]]
[[Kategorio:Rumanujaj hungaraj redaktoroj|Balogh]]
[[hu:Balogh Edgár]]

Kiel registrite je 20:56, 14 mar. 2013

BALOGH Edgár ĝis 1926 Kessler estis ĉeĥoslovakia, poste rumania hungara publicisto, redaktoro, memuaristo naskita en Temeŝvaro la 7-an de septembro 1906 kaj mortinta en Kluĵo la 19-an de junio 1996.

Biografio

Edgár Balogh estis filo de saksfamilia oficiro kaj de hungara literaturfaka instruistino. Li estis realginaziano en Pozsony, sekve studis en Prago filozofion en germana lingvo. Li preparis sin etnografo. En 1931 redaktis kun Zoltán Fábry en Prago la revuon Az Út. En 1935 elpelis lin la aŭtoritatoj de Ĉeĥoslovakio kaj li unue loksidiĝis en Kluĵo, poste en Braŝovo. Li estis interna kunlaboranto de Korunk, publicisto de Brassói Lapok. Post la dua viena arbitracio kelktempe instruis en Kalotaszentkirály, poste li fariĝis redaktoro koloĵvara de Kelet Népe (1941) kunlaboranto de Magyar Nemzet, ekde 1942 de budapeŝta Kis Újság. Li iniciatis la eldonadon la 18-an de oktobro 1944 de la ĵurnalo Világosság, kies ĝis 1948 li estis ĉefredaktoro. En 1948 li iĝis universitata profesoro, en 1949 rektoro de Bolyai Tudományegyetem. En aŭtuno 1949 kune kun pluraj aliaj gvidantoj de MNSZ oni arestis kaj aljuĝis lin malliberejo. Nur 1956 oni rehonorigis lin. Ĝis 1971 li estis viĉefredaktoro de revuo Korunk, de 1981 ĉefredaktoro de la konsultlibro Romániai magyar irodalmi lexikon.

Ĉefaj verkoj

  • Hármas kis tükör, (1944).
  • Szudétáktól a Fekete-tengerig, (Kv. 1945)
  • Egyenes beszéd, (1957)
  • Toll és emberség (1965)
  • Hét próba, ("Egy nemzedék elindul")
  • Én tintás esztergapadom, (1967)
  • Intelmek, (1972)
  • Szárnyas oltár (Bp. 1978)
  • Duna-völgyi párbeszéd, (1974)
  • Mesterek és kortársak, (1974)
  • Szolgálatban. Emlékirat 1935-1944 (1978)
  • Táj és nép (Kv. 1978);
  • Vargyasi változások (1979);
  • Acéltükör mélye (félszáz igaz történet, Kriterion, Bukarest, 1982)
  • Hídverők Erdélyben 1944-1946 (selektitaj artikoloj, 1985)
  • Férfimunka. Emlékirat 1945-1955, Budapest (1986)
  • Magyarok, románok, szlávok (selektitaj studaĵoj, artikoloj, intervjuoj. Kossuth Könyvkiadó, Budapest, 1986)
  • Tíz nap Szegényországban (szociográfia, 1988)

Fontoj