Semela: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 4: | Linio 4: | ||
'''Semela''', el la gr. Σεμελη, laŭ la [[helena mitologio]], estis filino de [[Kadmo]] kun [[Harmonia]], reĝo kaj reĝino de [[Tebo]]. El la frigio-traka ξεμελώ, ''dzemeló'', ''tero'', ''terpatrino''; antaŭ ol la dominado de la olimpaj dioj, ŝi estis pradiino, hipostazo de la [[Granda Patrino]]. Ŝi estis patrino de [[Dionizo]], la dio de la vino kaj de ekstazo. Ŝi estis la plej bela el la fraŭlinoj dediĉataj al [[Zeŭso]]. Oni supozis ŝin blondan kaj pro tio oni rilatigis ŝin al la blankvino. |
'''Semela''', el la gr. Σεμελη, laŭ la [[helena mitologio]], estis filino de [[Kadmo]] kun [[Harmonia]], reĝo kaj reĝino de [[Tebo]]. El la frigio-traka ξεμελώ, ''dzemeló'', ''tero'', ''terpatrino''; antaŭ ol la dominado de la olimpaj dioj, ŝi estis pradiino, hipostazo de la [[Granda Patrino]]. Ŝi estis patrino de [[Dionizo]], la dio de la vino kaj de ekstazo. Ŝi estis la plej bela el la fraŭlinoj dediĉataj al [[Zeŭso]]. Oni supozis ŝin blondan kaj pro tio oni rilatigis ŝin al la blankvino. |
||
La princino kaj [[Zeŭso]] sekrete renkontiĝis en la palaco. [[Hera]], la suspektema edzino de la olimpestro, alivestiĝis kiel la servistino de Semela, la maljuna [[Beroa]], kaj alvenis al ŝi. La ĵaluza edzino, do, provis igi la amantinon rezigni sian amaferon. Sensukcese, ŝi decidis venĝi sin kontraŭ la kromamantino de sia edzo. Ŝi komencis, do, |
La princino kaj [[Zeŭso]] sekrete renkontiĝis en la palaco. [[Hera]], la suspektema edzino de la olimpestro, alivestiĝis kiel la servistino de Semela, la maljuna [[Beroa]], kaj alvenis al ŝi. La ĵaluza edzino, do, provis igi la amantinon rezigni sian amaferon. Sensukcese, ŝi decidis venĝi sin kontraŭ la kromamantino de sia edzo. Ŝi komencis, do, konvinkante Semelan pri tio ke ŝia amanto ne estis la Patro de la dioj, sed nur ordinara homo kiu profitis de ŝia naiveco, kaj ke ŝi, nepre, devu peti de li pruvon de lia dieco. |
||
''Dirinte tion, stariĝis de sia trono |
''Dirinte tion, stariĝis de sia trono |
||
Finfine konvinkita, Semela petis al [[Zeŭso]] pruvon de sia dieco, ke li prezentu al ŝi laŭ sia tuta majesto kaj gloro. La amanto, tamen avertis ŝin pri la danĝero de tiu peto, ĉar neniu montemulo postvivus tian eksterordinaran sperton, sed promesinte, ĉe la riviero [[Stikso]], neniam negi ian ajn peton de la amatino, li konsentis kaj montriĝis al ŝi je sia tuta grandiozeco kaj gloro. La sperto estis fatala. La fulmoj kaj tondroj eliĝintaj de la gloro de la olimpa dio bruligis la palacon kaj karbonigis la princinon. |
|||
Kiel registrite je 13:03, 23 jun. 2006
Semela, el la gr. Σεμελη, laŭ la helena mitologio, estis filino de Kadmo kun Harmonia, reĝo kaj reĝino de Tebo. El la frigio-traka ξεμελώ, dzemeló, tero, terpatrino; antaŭ ol la dominado de la olimpaj dioj, ŝi estis pradiino, hipostazo de la Granda Patrino. Ŝi estis patrino de Dionizo, la dio de la vino kaj de ekstazo. Ŝi estis la plej bela el la fraŭlinoj dediĉataj al Zeŭso. Oni supozis ŝin blondan kaj pro tio oni rilatigis ŝin al la blankvino.
La princino kaj Zeŭso sekrete renkontiĝis en la palaco. Hera, la suspektema edzino de la olimpestro, alivestiĝis kiel la servistino de Semela, la maljuna Beroa, kaj alvenis al ŝi. La ĵaluza edzino, do, provis igi la amantinon rezigni sian amaferon. Sensukcese, ŝi decidis venĝi sin kontraŭ la kromamantino de sia edzo. Ŝi komencis, do, konvinkante Semelan pri tio ke ŝia amanto ne estis la Patro de la dioj, sed nur ordinara homo kiu profitis de ŝia naiveco, kaj ke ŝi, nepre, devu peti de li pruvon de lia dieco.
Dirinte tion, stariĝis de sia trono
Finfine konvinkita, Semela petis al Zeŭso pruvon de sia dieco, ke li prezentu al ŝi laŭ sia tuta majesto kaj gloro. La amanto, tamen avertis ŝin pri la danĝero de tiu peto, ĉar neniu montemulo postvivus tian eksterordinaran sperton, sed promesinte, ĉe la riviero Stikso, neniam negi ian ajn peton de la amatino, li konsentis kaj montriĝis al ŝi je sia tuta grandiozeco kaj gloro. La sperto estis fatala. La fulmoj kaj tondroj eliĝintaj de la gloro de la olimpa dio bruligis la palacon kaj karbonigis la princinon.