Koh-i-noor: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Lvh (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Lvh (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 4: | Linio 4: | ||
Poste oni parolis pri ĝi en la jaro 1304, kiam [[Sultano]] [[Ala-ad-Din]] ŝtelis ĝin de la [[rajo]] de [[Malwa]] ([[Barato]]). Poste la ŝtono ornamis la '''okulon de la pavo''' de la tiama mondfama belega [[pavotrono]] en [[Delhi]]. Dum la konkero de Delhi en 1739 akiris ĝin [[Nadir]], [[ŝaho]] de [[Persio]]. La legendo rakontas ke haremvirino diris al al konkerinto, ke la diamanto estis kaŝita en la turbano de la mogulo. Post tio la ŝaho proponis dum festo interŝanĝi la turbanoj. Tiu gesto estis simbolo de ĉiama amikeco kaj frateco; malakcepto estintus afronto. Kiam la ŝaho malvolvigis la diamanton el la tuko, li ŝajne ĝoje kriis "koh-i-noor". |
Poste oni parolis pri ĝi en la jaro 1304, kiam [[Sultano]] [[Ala-ad-Din]] ŝtelis ĝin de la [[rajo]] de [[Malwa]] ([[Barato]]). Poste la ŝtono ornamis la '''okulon de la pavo''' de la tiama mondfama belega [[pavotrono]] en [[Delhi]]. Dum la konkero de Delhi en 1739 akiris ĝin [[Nadir]], [[ŝaho]] de [[Persio]]. La legendo rakontas ke haremvirino diris al al konkerinto, ke la diamanto estis kaŝita en la turbano de la mogulo. Post tio la ŝaho proponis dum festo interŝanĝi la turbanoj. Tiu gesto estis simbolo de ĉiama amikeco kaj frateco; malakcepto estintus afronto. Kiam la ŝaho malvolvigis la diamanton el la tuko, li ŝajne ĝoje kriis "koh-i-noor". |
||
En la jaro 1747 la persa ŝaho estis murdita kaj "Koh-i-noor" iris al la trezorejo de Punjab. Kiam la lando estis aneksita en 1849 al la brita Barato, la juvelo estis donita kiel kompenso por la Sikh-militoj al la brita okcidentbarata kompanio. |
|||
Kiel registrite je 10:27, 6 apr. 2006
La Koh-i-noor („Lumomonto“) estas ĉirkaŭ 110-karata diamanto, kiu nun estas ero de la britaj kronjuveloj.
Probable Koh-i-noor estas la plej malnova ankoraŭ ekzistanta diamanto, kiun iam ajn tuŝis homaj manoj. Ĝia ŝpuro komencis antaŭ pli ol 5000 jaroj, kiam oni jam parolis pri ĝi en malnova Sanskrit-eposo.
Poste oni parolis pri ĝi en la jaro 1304, kiam Sultano Ala-ad-Din ŝtelis ĝin de la rajo de Malwa (Barato). Poste la ŝtono ornamis la okulon de la pavo de la tiama mondfama belega pavotrono en Delhi. Dum la konkero de Delhi en 1739 akiris ĝin Nadir, ŝaho de Persio. La legendo rakontas ke haremvirino diris al al konkerinto, ke la diamanto estis kaŝita en la turbano de la mogulo. Post tio la ŝaho proponis dum festo interŝanĝi la turbanoj. Tiu gesto estis simbolo de ĉiama amikeco kaj frateco; malakcepto estintus afronto. Kiam la ŝaho malvolvigis la diamanton el la tuko, li ŝajne ĝoje kriis "koh-i-noor".
En la jaro 1747 la persa ŝaho estis murdita kaj "Koh-i-noor" iris al la trezorejo de Punjab. Kiam la lando estis aneksita en 1849 al la brita Barato, la juvelo estis donita kiel kompenso por la Sikh-militoj al la brita okcidentbarata kompanio.