Aldeanueva de Ebro
| Aldeanueva de Ebro | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipality of La Rioja | |||
|
| |||
| Blazono | |||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 26559 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 2 726 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 70 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 42° 14′ N, 1° 53′ U (mapo)42.229722222222-1.8877777777778Koordinatoj: 42° 14′ N, 1° 53′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 346 m [+] | ||
| Areo | 39,08 km² (3 908 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
_-_Municipality_Map.svg)
| |||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Aldeanueva de Ebro [+]
| |||
Aldeanueva de Ebro [aldeaNŬEba DEbro] estas urbo kaj municipo de Rioĥo (norda Hispanio), nome en la nordorienta Komarko de Alfaro, ene de la komarkaro Malsupra Rioĥo, en la orienta triono de la regiono laŭ vertikala divido (orient-okcidente). La loknomo Aldeanueva estas etimologie komprenebla kiel Nova Domaro.
Geografio[redakti | redakti fonton]
Aldeanueva de Ebro estas sur la valo de la rivero Ebro, sur fruktodona agrikultura valareo, kio ebligis historie prosperan legoman produktadon, je 10 km de Calahorra kaj je 65 km de Logronjo, regiona kaj provinca ĉefurbo. Aldeanueva de Ebro havas facilan komunikadon pro situo inter la nacia ŝoseo N-232 kaj la aŭtoŝoseo AP-68, kiuj komunikas nordokcidente kun Calahorra kaj Logronjo kaj sudoriente kun Alfaro.
Historio[redakti | redakti fonton]
Ĝia origino datas de la 11-a jarcento, kiam estis fondita de paŝtistoj el Kameroj kaj Calahorra, post la konkero el islamanoj de tiu fare de la reĝo García Sánchez la 3-a, de Nájera, en 1045; ĝi estis domaro de Calahorra ĝis sendependigo en 1664, regante Filipo la 4-a, pere de la pago de konsiderinda monsumo pruntita de la monaĥoj de Fitero, navara monaĥejo kun kiu ĝi estis ligita. Post multaj konfliktoj, kio tiam nomiĝis Arnedo de Ebro iĝis posedo de Manuel Íñiguez de Arnedo.
Aktualo[redakti | redakti fonton]
La rura elmigrado okazis ĝenerale en multaj apudaj loĝlokoj laŭlonge de la 20-a jarcento, sed male ĉe Aldeanueva, kie oni stabiliĝis en ĉirkaŭ 2 700 loĝantoj dum preskaŭ la tuta jarcento.
La ekonomio estis bazata ĉefe sur la agrikulturo (vitejoj, migdalarboj, olivarboj kaj fungoj). Ĉio estas sen irigacio spite la proksimecon de la rivero Ebro. Krome estas rura turismo.
Vizitindaĵoj estas la preĝejo, ermitejoj, Jakoba Vojo, vitgardejoj ktp.
Bildaro[redakti | redakti fonton]
- Vizitindaĵoj de Aldeanueva
-
Ermitejo de la Virgen de los Remedios. -
Ermitejo del Portal. -
Preĝejo de Sankta Bartolomeo. -
Retablo de la preĝejo.
