Delhia Sultanlando
La Delhia sultanujo estis unu el la ĉefaj islamaj sultanujoj en la nordo de Hindio dum la 13-a kaj 16-a jarcentoj.
Ĝi estis kreita danke al la militkampanjoj de Mohamedo de Gor kaj sia leŭtenanto Quṭb al-Dīn Aybak inter 1175 kaj 1206. Dum regado de la sultano Iltutmiŝ (1211–1236), konstanta ĉefurbo estis establita en Delhio kaj la politikistoj proksimaj al Ghūr estis disigitaj. Ekde 1290 ĝis 1320, sub rego de la ĥilĝoj, la sultanujo estis imperia potenco.
Ĝia regado estis detruita pro invado de Timuro (1398–1399), poste iom rekuperita de la afgana dinastio Lodioj (1451–1526). Ĝi falis denove antaŭ Babur en 1526, kaj estis restablita denove kaj aneksiĝante al la Mogola Imperio de Akbar en 1556.