Johano de Beverley
Johano de Beverley (m. la 7-an de majo 721, estis anglosaksa episkopo de Hexham kaj poste ĉefepiskopo de Jorko, Anglio, kaj sanktulo. Li fondis la urbon Beverley, Jorkŝiro.
Frua vivo
Li devenis de nobela familio de Northumbria kaj naskiĝis ĉe Harpham, vilaĝo en East Riding of Yorkshire. Laŭ iuj fontoj li edukiĝis ĉe Oksfordo: laŭ aliaj, sub Adriano, abato de Abatejo Sankta Aŭgusteno (Canterbury).
Dum iom da tempo li estis monaĥo ĉe la abatejo de Whitby, kie Hilda de Whitby estis abatino.
Episkopo
En 687 li estis konsekrata episkopo de Hexham, kaj en 705 ĉefepiskopo de Jorko. Li ordenis la historiiston Bede.
Lastaj jaroj
Ĉirkaŭ 717 li demisiis, kaj eniris monaĥejon kiun li mem fondis ĉe Beverley. Tie li mortis en 721.
Li estis kanonizata en 1037, kaj lia fest-tago estas la 7-a de majo. En Anglio li estis tre populara sanktulo dum la mezepoko kaj pro tio Beverley iĝis riĉa urbo. En 1295 Eduardo la 1-a (Anglio) fondis ĉapelon en la kolegiata preĝejo de Beverley kie, en 1307, la restaĵoj de Johano estis reentombigataj.
Henriko la 5-a (Anglio) atribuis sian sukceson dum la Batalo de Azincourt al la mirakla helpo de Johano de Beverley, kies tombo laŭdire fluis per sango kaj oleo la tagon de la batalo.
Verkoj
Krom leteroj, Johano de Beverley estis verŝajne la aŭtoro de komentario pri la Evangelio laŭ Luko. Ĉiuj liaj verkoj perdiĝis.