Muskola malkapablo

La muskola malkapablo estas fiziologa malkapablo. Tiu grupo ne estas unueca problemo. La muskoloj komunikas kaj movas, do ilia malkapablo povas esti mov- kaj parolmalkapablo.

Kaŭzoj

Ĉiu, kiu difektas muskolojn, povas okazi ian muskolan malkapablon, se la difekto malhelpas sufiĉe la normalan vivon. La plej pli konitaj estas paralizo, amputo, bifida spino kaj muskulopatio. La ĉefaj tipoj de movmalkapablo estas:

• hipotensiaj paralizoj
• ortopedaj difektoj
• anomaloj post traŭmatoj de la cerbo
• amputo
• denaska malestado de membroj

Tiuj povas ankaŭ malhelpi la parolon, se muskoloj por parolado estas difektitaj. Ankaŭ la lezioj de nerva sistemo povas difekti ambaŭ la movadon kaj parolon. La lezioj povas esti centralaj aŭ periferiaj.

Tipoj

La muskolaj malkapabloj povas esti mov- aŭ parolmalkapabloj. La plej pli severa estas la enfermiteco.

Komunikado

La movmalkapablo povas efiki ankaŭ la parolorganojn, sed estas movmalkapabluloj, kiuj povas paroli bone, kaj parolmalkapabluloj, kiuj havas neniun difekton de movado. La parolon necese helpas aŭ anstataŭas la metodoj de helpa komunikado (AAK).

Kuracado

La kuracado dependas de la kaŭzo. La movmalkapablo povas efiki ankaŭ la parolorganojn. Ofte la logopedio povas korigi la parolon, kaj memstarecon helpas multaj iloj. En iuj kazoj oni ne povas solvi la problemon per operacio aŭ per aliaj metodoj.

Konsekvoj

La muskolaj malkapabloj malhelpas la komunikadon kaj la movadon. Oni memsorgas, aŭ komunikas malfacile. Iuj el uloj pretendas prizorgon. La malkapablo de la movado komplifikas multan agojn kiuj estas necesa por la vivo. La paroleraroj perturbas la komunikadon, kaj la interrilatojn de ulo. La infanoj ofte forkomuniigas kaj malamikas kontraŭ paraoleraran kunulon. Manke de la efektiva komunikado la mutuloj isoligas kaj frustradas. Ili ne lernas, aŭ forgesas peti, demandi, aŭ komenci konversacion.