Polvo
Polvo estas subtilaj eretoj el tero, facile levataj de vento kaj kiuj ofte kuŝas sur mebloj. La unuopa ero de polvo nomiĝas polvero.
La polvo en la naturo povas krei polvan nubon, nomita fajnaj polveroj.
La polvojn el la tapiŝoj oni forigas per polvosuĉilo, de sur la la bretoj oni forviŝas per polvoviŝilo (tuko), de sur la trotuaro per balailo kaj eble polvoŝovelilo.
Vidu ankaŭ
Proverbo
Ekzistas proverboj pri koko/kokino en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof, inter ili[1]:
„ Ĉio estas por li kiel polvero sur la tero. ” „ Ŝuti polvon en la okulojn. ”
