Populino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Populino
populino
Plata kemia strukturo de la Populino
populino
Tridimensia kemia strukturo de la Populino
Populino estas nature trovata en la foliaro de la Populus
Kemia formulo
C20H22O8
CAS-numero-kodo 99-17-2
ChemSpider kodo 83713
PubChem-kodo 92735
Fizikaj proprecoj
Molmaso 390,384 g·mol-1
Denseco 1,2662g cm−3
Fandpunkto 180°C[1]
Bolpunkto 435°C
Refrakta indico  1,4437
Ekflama temperaturo 217 °C
Acideco (pKa) 12,74
Sekurecaj Indikoj
Riskoj R22 R36/37/38
Sekureco S26 S36/37/39
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS Damaĝo Piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H317
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P272, P280, P302+352, P321, P333+313, P363, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

PopulinoC20H22O8 estas glukozida alkaloido okazanta en la ŝeloj, burĝonoj kaj folioj el certaj plantoj de la genro Populus. La alkala enzima hidrolizo de la populino produktas benzoatan acidon[2] kaj salikinon. Kiel la salikino tiel la populino inhibas la produktadon de prostaglandinoj kaj "tromksanoj", kiuj kaŭzas inflamojn. Do ĝi agas kiel natura graspurigilo forigante la gluecan kaj dikan tavolojn sur la surfacoj de la trombocitoj, malpliigante riskon de sangokoagulaĵo, koratakoj kaj apopleksioj. Kiel antioksidiga substanco kun antifebraj proprecoj, populino trovas uzojn en farmakologio ankaŭ en la traktado de la reŭmatismo kaj en la metaboligo de pluraj salikatoj.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]