The Deadly Years
| The Deadly Years | |
|---|---|
| Star Trek episode • ĉapitro de televidserio | |
| Originala titolo | The Deadly Years |
| Originala lingvo | angla lingvo |
| Kina aperdato | 8 dec. 1967 |
| Ĝenro | sciencfikcio |
| Reĝisoro(j) | Joseph Pevney • Gene Roddenberry |
| Scenaro | David P. Harmon |
| Filmita en | Paramount Stage 31 |
| Loko de rakonto | Gamma Hydra Ⅳ |
| Muziko de | Sol Kaplan |
| Rolantoj | Charles Drake |
| IMDb | |
"The Deadly Years" [La Mortplenaj jaroj] estas la dekdua epizodo de la dua sezono de Star Trek: The Original Series. Verkita fare de David P. Harmon kaj reĝisorita fare de Joseph Pevney, ĝi estis unue elsendita la 8-an de decembro 1967.
Intrigo[redakti | redakti fonton]
La Enterprise transportas Komodoron Stocker (Charles Drake), al Stelbazo 10. Survoje, la stelŝipo haltigas ĉe la planedo Gamma Hydra IV por provizigi setlejon tie. Surplanetigo konsistanta el Kapitano James T. Kirk, Spock], Leonard McCoy, ĉefinĝeniero Montgomery Scott, piloto Pavel Chekov, kaj Leŭtenanto Arlene Galway (Beverly Washburn) iras la instalaĵon. La setlejo ŝajnas tute dezerta, Chekov malkovras la korpon de viro, kiu ŝajne mortis de maljuneco kaj panikas. Robert Johnson (Felix Locher), membro de la setleja teamo, aperas kun sia edzino Elaine (Laura Wood). Ambaŭ asertas esti en iliaj malfruaj 20-aj jaroj, tamen aperas 50 jarojn pli aĝaj. La du pli malfrue mortos en la "Enterprise".
Sinjoro Spock kaj civila sciencisto D-ro Janet Wallace (Sarah Marshall) komencas esploron. Baldaŭ la surplanetiga teamo, krom Chekov, komenciĝos rapide maljuniĝi. Lt. Galway agas plej rapide kaj baldaŭ mortas. Nuntempe ili eksciis, ke tion kaŭzis altan nivelon de radiado de la planedo.
Dum Kirk daŭre maljuniĝas, li fariĝas ĉiam pli forgesema, instigante Komodore Stocker ordoni ke Spock kunvoku aŭdiencon, en kiu Kirk estos deklarita netaŭga por komandado. Kun Spock ankaŭ afliktita, Stocker prenas komandon, kaj ordigas direkti kurson al Stelbazo 10, ignorante avertojn, ke tio metos la kosmoŝipon tra la neŭtrala zono de Romulanoj.
Dume, Kirk, McCoy, kaj Spock diskutas la imunecon de Chekov al la malsano. Memorinte la timon de Chekov ĉe la malkovro de la mortinta korpo, McCoy pripensas, ke la pliiĝintaj niveloj de adrenalino de Chekov eble efikis, kaj memoras, ke la adrenalinon oni iam pruvis kiel kuracilo por radiacio-malsano.
Kiam la Enterprise eniras la neŭtralan zonon, Romulanaj batalŝipoj atakas, ignorante ĉiujn provojn ĉe kontakto. Stocker, havanta neniun batalan sperton paraliziĝis per indeciso, konsideras kapitulacigi, sed estas memorigita, ke Romulanoj ne prenas malliberulojn. En malsanulejo, Spock anoncas, ke la drogo estas preta. Kirk insistas preni la unuan injekton. La drogo renversas la maljunuligan efikon, kaj Kirk reprenas la komandon.
Kirk blufas la Romulanojn sendante falsan mesaĝon al Stelfloto avertante, ke la Enterprise mem-detruos per la "karbomito", kiu ankaŭ detruos ajnajn apudajn kosmoŝipojn. La Romulanoj retiriĝas, kaj Kirk ordonas tujan retiriĝon.