Topoĥorio

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Topohorio estas grupo de disvastigmeĥanismoj de planto. Komuna karakterizaĵo estas, ke la semoj restas proksime al la patrina planto kaj ne iĝas vaste disigataj.

La distingo inter topoĥorio kaj teleĥorio (= disvastigo foren) estas diskutata. Kelkaj aŭtorooj nomas deisvastigon ĝis 100 metroj malproksima disvastigo (topoĥorio)[1], ĉe aliaj la limo nur estas ĉe 10 km[2].

La termino topoĥorio inkludas diversajn disvastigmeĥanismoj de planto kiel ekzemple baroĥorioAestatiforio.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Oliver Tackenberg:Methoden zur Bewertung gradueller Unterschiede des Ausbreitungspotentials von Pflanzenarten. Phillips-Universität-Marburg, 2001, pdf}}
  • Paul Müller-Schneider, Marie Lhotská:Zur Terminologie der Verbreitungsbiologie der Blütenpflanzen.Folia Geobotanica, volumo6, numero 4,1971 paĝoj 407–417

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. H. W. Luftensteiner:Untersuchungen zur Verbreitungsbiologie von Pflanzengemeinschaften an vier Standorten in Niederösterreich. Bibliotheka Botanika, 1982, volumo 135
  2. A. Heintze:Handbuch der Verbreitungsökologie der Pflanzen.Stockholm, 1932-35