Identeco de nedistingeblaĵoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Identeco de nedistingeblaĵoj (latine principium identitas indiscernibilium) estas ontologia principo, laŭ kiu objektoj, aroj ktp estas identaj (fakte samaj) tiam kaj nur tiam, kiam ĉiuj ecoj de ili estas komunaj. Tiu principo estas uzata por pruvi multajn teoremojn pri identeco.

Ĝin verkis la germana filozofo Gottfried Wilhelm Leibniz.

Difino[redakti | redakti fonton]

Por ĉiu x kaj y, se x kaj y havas samaj ecoj, tiam x estas identa kun y.

Por ĉiu x kaj y, se x ne estas identa kun y, tiam ekzistas almenaŭ unu eco per kiu povas distingi x kaj y.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]