Bizanca ikonoklasteco

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Simpla kruco: ekzemplo de ikonoklasta arto en la Hagia Irene Preĝejo en Istanbulo.

Bizanca ikonoklasteco[1] (greke Εἰκονομαχία: "bildolukto" aŭ "milito pro ikonoj") estas du periodoj en la historio de la Bizanca Imperio kiam la uzo de religiaj bildoj aŭ ikonoj estis oponita de religiaj kaj imperiaj aŭtoritatoj ene de la ortodoksa eklezio kaj la tiutempa imperia hierarkio. La papo de la roma katolika eklezio restis firme en subteno de la uzado de bildoj dum tiu periodo.

Ikonoklasteco ĝenerale venas el interpreto de la Dekalogo.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. PIV de "ikonoklasto".