Ĝuo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Ĝuo laŭ esperantlingvaj vortaroj kiel PIVReta Vortaro estas

  1. la sento de ekstrema plezuro pro la posedo de io, kaj
  2. posedo de io, de kio oni havas utilon aŭ plezuron.

Citaĵoj[redakti | redakti fonton]

Citaĵo
 La domo estis ĝuo por la okuloj.[1] 
Citaĵo
 Flugis for la ĝojo de l' juneco, la ĝuado de l' unuaj jaroj.[2] 

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. H. C. Andersen, en traduko de L. L. Zamenhof: Fabeloj, volumo 2, Malnova domo
  2. L. L. Zamenhof

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]