Digambaroj
.jpg)
Digambaro (Sanskrito, m., दिगम्बर, digambara, traduko: "vestata en aero aŭ en la ĉielo aŭ en la Mondo") estas ano de religia grupo de plejparte monaĥoj, apartenanta al ĝajnismo.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Anoj de la Digambara sekto interpretas la ordonojn de ĝajnismo pli strikte ol la Ŝvetambaroj, kiuj ankaŭ estas devotaj ĝajnoj. Digambaroj estas pli striktaj asketoj kaj subtenas nelimigitan ekzisto-rajton por ĉia vivaĵo. Ili sekve praktikas ne-perforton (ahimsa) tre konsekvence kaj provas eviti akcidentan mortigon aŭ vundon kontraŭ aliaj animaloj, eĉ kontraŭ insektoj. Tion ĉi ili faras nemovante, portante buŝ-protektilon kaj/aŭ vostojn, kiuj − antaŭ suriro − balaas la teron aŭ la plankon.
Digambaroj ne partoprenas en la profesia kaj komerca vivo kaj malakceptas materiajn posedojn. Ili vivas parte aŭ tute nude; tial la nomo Digambara – "aero-vestita".
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Walther Schubring: Worte Mahaviras. Kritische Übersetzung aus dem Kanon der Jaina. Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen 1926. (Hrsg. Religionsgeschichtliche Kommission bei der Gesellschaft der Wissenschaft zu Göttingen, Quellen der Religionsgeschichte Gruppe 7, Band 14)
- Heinrich Zimmer: Philosophie und Religion Indiens. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1973, ISBN 3-518-27626-3.
- Helmuth von Glasenapp: Der Jainismus. Eine indische Erlösungsreligion. Olms, Hildesheim 1984, ISBN 3-487-00628-6 (Suhrkamp Taschenbuch, Wissenschaft; 26).
- Franz Bätz: Heilige Berge, Tempelstädte und Asketen. Der Jainismus – eine lebendige Kultur Indiens. Weishaupt, Wolfsberg 1997, ISBN 3-7059-0049-8.
- Adelheid Mette: Die Erlösungslehre der Jaina: Legenden, Parabeln, Erzählungen. Verlag der Weltreligionen, Berlin 2010, ISBN 978-3-458-70023-4.