Disko polo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Disko-Festivalo - Kobylnica 2012

Disko polopola diskoo estas muzikstilo ligita al la eŭrodisko, kies origino kuŝas en Pollando.[1] Ĝi ekzistas en sia nuna formo ekde la fruaj 1990-aj jaroj, kun pinto ĉirkaŭ 1995-1997.

Nuntempe ĉi tiu stilo estas ĉefe vidata kiel Camp (tendaro), angla esprimo, kiu rilatas al kultura stilo kun elementoj de kiĉo.

Disko polo tre similas al Eurodisko sed miksita kun pola folklormuziko. Inter la plej konataj grupoj troviĝas iner alie grupoj kiel Weekend, Shazza, Toples kaj Boys aŭ Megi.

En 2002, disko polo vicis kvara inter la plej popularaj muzikĝenroj en Pollando kaj pli ol 44% de poloj diris, ke ili aŭskultas ĝin. En simila studo farita en 2007, disko polo estis vicigita dua post popmuziko.[2]

Historio[redakti | redakti fonton]

Eurodisko aperis en Okcidenta Eŭropo en la 1970-aj jaroj. Disko polo ekaperis en la malfruaj 1980-aj jaroj kaj pintis en la dua duono de la 1990-aj jaroj. La ĝenro spertis revigliĝon ĉirkaŭ 2007.

Ĝi devenas de diskoo, nuntempa popolmuziko, Italo-diskoo influita de eŭrodiskoo, kaj polajn popolkantojn (specife, la popularigita subĝenro ludata ĉe geedziĝoj kaj festoj).[3]

Esencaj trajtoj[redakti | redakti fonton]

Karakterizaĵo estas la praktike ekskluziva uzo de la pola lingvo. Muzike disko polo iras de modern-parolanta stilo ĝis eurodisko kun fojaj repinfluoj, ĉefe uzante slavajn melodiojn kaj instrumentojn. En iuj kazoj, pli malnovaj internacie sukcesnumeroj ankaŭ estas reprenitaj kaj ricevas polan tekston kaj tipan aranĝon. La populareco de disko polo ne limiĝas al la pole parolanta areo. La internaciiĝo de disko polo ĉefe rimarkiĝas en Azio.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. (pl) Anna Kowalczyk, Krótka historia disco polo arkivo „Wiedza i Życie”, n-ro 9/1997, ISSN 0137-8929.
  2. Datumoj de enketoj de la Centro por Esploro pri Publika Opinio [Osrodek Badania Opinii Publicznej]
  3. (fr) Léa Pascaud, Disco polo: de la salle des fêtes aux grandes chaînes télé, le phénomène qui divise la Pologne [arkivo], slate.fr, la 22-an de majo 2018.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]