Eŭroŝtopilo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ekzemplo de eŭroŝtopilo
Oficialaj dimensioj de eŭroŝtopilo

Por duoble izolita malpeza ekipaĵo, kiu ne postulas teron, la eŭroŝtopilo (CEE 7/16) ofta: ĉi tio estas plata ŝtopilo kun nur du metalaj pingloj por fazo kaj neŭtrala. Ĉi tiu ŝtopilo estis speciale desegnita por konveni en preskaŭ ajna ingo en kontinenta Eŭropo, kun aŭ sen tero.

Specifoj[redakti | redakti fonton]

La ŝtopilo havas du pinglojn 19 mm longa kaj permesi maksimume 2,5 ampero. La stiftoj estas parte izolitaj tiel ke ili ne povas esti tuŝitaj kiam la ŝtopilo estas parte enigita en la ingon. La metalkapo havas, male al la plej multaj eŭropaj ŝtopiloj de 4,8 mm, diametro de 4 mm kaj longo de 9 mm. La izolita parto estas 10 mm longa kun maksimuma diametro de 3,8 mm. [1] La pingloj ne estas paralelaj, sed iomete unu al la alia. La centra distanco estas 17,5 mm ĉe la pinto kaj 18,6 mm ĉe la fundo. Ĉi tio, kune kun la fleksebleco de la izolita parto, certigas, ke la ŝtopilo konvenas en ingojn de malsamaj grandecoj.

BS 4573 (UK razilo)[redakti | redakti fonton]

En Britio oni uzas norman ŝtopilon interalie por raziloj. Kvankam ĝi estas tre simila al la eŭroŝtopilo, ili malsamas laŭ kelkaj manieroj (vidu bildon). La brita ŝtopilo havas 4,8 mm pinglojn kiuj estas 16,7 mm dise sur la tuta longo. Kvankam ĝi ne estas oficiale intencita, eblas uzi la eŭroŝtopilon ĉe razingoj.

BS 4573 (supro) kaj eŭroŝtopilo (malsupre)

Eŭro ingo[redakti | redakti fonton]

Kvankam la specifo koncernas nur ŝtopilon, ekzistas plataj ingoj (kutime tabloingoj) kiuj nur taŭgas por ĉi tiu ŝtopilo: la Eŭro ingo.

Muringo por eŭroŝtopiloj

Referencoj[redakti | redakti fonton]