El rayo que no cesa
El rayo que no cesa | |
---|---|
poezia kolekto | |
Aŭtoroj | |
Aŭtoro | Miguel Hernández |
Lingvoj | |
Lingvo | hispana lingvo |
Eldonado | |
Eldondato | 1936 |
Loko | Madrido |
Eldonejo | Espasa-Calpe |
Ĝenro | poezio |
El rayo que no cesa (La neĉesanta fulmo) estas la titolo de libro de poemoj verkita de Miguel Hernández kaj publikigita unuafoje en 1936 fare de Espasa Calpe.[1] Temas pri poemaro de temo priama, komponita ĉefe de sonetoj, kaj estas probable la plej prilaborita verko de la poeto.
Kritiko[redakti | redakti fonton]
Diference de lia antaŭa poemaro, nome Perito en lunas, El rayo que no cesa estas libro de temo de malespera amo, kvankam ĝi inkludaas ankaŭ kelkajn diferencajn poemojn, kiaj ĉefe la "Elegio al Ramón Sijé", kiu eble estis inkludita nur lastmomente konsekvence de la subita mortiĝo de la amiko kaj majstro de la poeto. Amo aperas en la verko traktita tiel ke rezultas proksima al tiu de la mezepokaj kantaroj, ĉefe al la Canzoniere de Petrarca:[2][3] la amatino estas idealigita kaj prezentita kiel kaŭzo de sufero por la poeto, kaj kiel klara ricevonto de granda parto de la komponoj.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Acereda, Alberto (1993). «Aspectos del lenguaje poético en El rayo que no cesa». Miguel Hernández, cincuenta años después: actas del I Congreso Internacional (Alicante: Comisión del Homenaje a Miguel Hernández, 1993) II: p. 581. https://web.archive.org/web/20100214235127/http://www.albertoacereda.com/Aspectos_del_lenguaje_po_tico_en_El_rayo_que_no_cesa.pdf noto 1.
- ↑ "El rayo que no cesa desde la intertextualidad", artikolo de José María Balcells
- ↑ "El petrarquismo en El rayo que no cesa"[rompita ligilo], artikolo de María Dolores Martos Pérez
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- "Simbología secreta de El rayo que no cesa de Miguel Hernández", studo pri tiu verko fare de Ramón Fernández Palmeral