Saltu al enhavo

Enalago

El Vikipedio, la libera enciklopedio

En retoriko, la enalago[1] estas frazfiguro de gramatika nekongruo de tenso, nombro, genro, aŭ persono.

Ekzemploj

[redakti | redakti fonton]

Enalago povas esti laŭ gramatika nombro, genro, tenso, aŭ aliaj gramatikaj akordendaĵoj.

Nombra enalago

[redakti | redakti fonton]

Ŝekspiro uzas nombran enalagon en Henriko la Kvara:

Citaĵo
 Is there not wars? Is there not employment?
Ĉu ne estas [singulara] militoj? Ĉu ne estas dungo? 
— Ŝekspiro, Henriko la Kvara, akto 1, sceno 2


La unua frazo estas negramatika, ĉar la nombro de la subjekto (wars: militoj) ne kongruas kun la verbo (is: estas, singulara). La enalago tamen permesas paralelon inter la du frazoj.

Tensa enalago

[redakti | redakti fonton]

Jen ekzemplo de tensa enalago en Jean Racine:

Citaĵo
 Je mourais ce matin digne d’être pleurée ;

J’ai suivi tes conseils, je meurs déshonorée.

Mi mortis ĉi-matene polurinda;

Mi sekvis vian konsilon, mi mortas malhonorita. 
— Racine, Phèdre

La tenso en la unua verso estas la imperfekto (mourais), sed ŝanĝiĝas al la prezenco (meurs) en la dua.

Etimologio

[redakti | redakti fonton]

La termino enalago devenas de la helena vorto ἐνᾰλλᾰγή enallagḗ “interŝanĝo, vario”.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]