Ernő Salamon (poeto)
| Ernő Salamon | ||
|---|---|---|
 Ernő Salamon
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 15-a de majo 1912 en Gyergyószentmiklós | |
| Morto | 27-a de februaro 1943 en Mihajlovka–Starij, Sovetunio | |
| Nacieco | rumano | |
| Ŝtataneco | Hungario  vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | poeto vd
| |
| Sukcesis kiel | ||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
SALAMON Ernő (ŝalamon) estis rumanuja hungara poeto, ĵurnalisto naskita en Gyergyószentmiklós la 15-an de majo 1912 kaj mortinta en Mihajlovka–Starij, Sovetunio la 27-an de februaro 1943.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Ernő Salamon devenis el laborista familio. En 1933 li estis la raportisto de Brassói Lapok; tie kaj en Korunk aperis liaj unuaj poemoj. En 1937 en Marosvásárhely li estis la redaktoro de Korunk, poste Reggeli Újság. Post la viena arbitracio li estis maldungita. En 1941 li estis internigita en vilaĝon Ákosfalva, de kie por mallonge li liberiĝis, sed en 1942 oni alportis lin Ukrainujon por laborservo. En 1943 li malsaniĝis je tifo ekzantema kaj oni mortpafis lin.
Ĉefaj verkoj
[redakti | redakti fonton]- Gyönyörű sors (versek, Marosvásárhely, 1937);
- Szegények küszöbén (versek, Marosvásárhely, 1938);
- Ének a szolgák sorsáról (színmű, Marosvásárhely, 1938);
- Szegényember fiának (versek, 1945);
- Válogatott versek (Kéri József bevezető tanulmányával, (Bukarest, 1955);
- Dal utódoknak (versek, Bukarest, 1961).
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Molter Károly: S. E., a munkásköltő (Igaz Szó, 1956);
- Déry Tibor: S. E.-ről (Útkaparó, 1956);
- Pándi Pál: S. E. (Elsüllyedt irodalom, Bp., 1963);
- Becsky Andor: S. E. (Kortárs, 1966. 7. sz.
- Marosi Péter: Salamon Ernő (írói monográfia, 1969).
Fontoj
[redakti | redakti fonton]Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Bibliografio [1]