Gudrita kartono
Gudrita kartono (gudra, bitumena, tegmenta papero, kartono; gudropapero, gudrokartono, bitumkartono) estas kartono, je kiu estas alsorbita bitumo kaj kiu tiel servas kiel malsekec-izolaĵo inter la konstruelementoj. Oni almiksas ankaŭ krudajn erojn de sablo, fajnan gruzon aŭ ardezosplitaĵojn, por atingi pli bonan rezistecon kontraŭ defrotado kaj ultraviola radiado[1].
Malkovro[redakti | redakti fonton]
La konstruisto Friedrich Wilhelm Buttel proponis en 1842 la gudritan kartonon por kovrado de la plataj tegmentoj.
Tipoj[redakti | redakti fonton]
- La normala gudrokartono, demetita nur simple, ne helpas kontraŭ akvopenetrado.
- La lutebla gudrokartono havas grandan centonon je bitumeno, tiel ĝi estas kunlutebla al akvorezista surfaco.
Materialo[redakti | redakti fonton]
Pro sandamaĝa kaj ekologiaj efikoj, oni ne plu uzas ŝtonkarban gudron tiucele. Tiu estas kanceriga materialo. Ekde komenco de la 1970-aj jaroj, oni uzas bitumon, precipe polimerbitumon. Tiel la gudrokartonoj estas tute liberaj de gudro.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Roofing materialo en moderna konstruo. Arkivita el la originalo je 2021-04-19. Alirita 2021-03-28.