Insurekcio en Ĉadio (2016-nune)
Insurekcio en Ĉadio | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
konflikto | |||||||
| |||||||
Flankoj | |||||||
Ĉadio Francio Centr-Afrika Respubliko (2023) JEM |
FAKTO CCMSR UFR FNDJT MDJT[1] UFDD[1] FPRN [2] FPR MRST[3] RPJET [3] (Almenaŭ 47 ribelgrupoj entute) | ||||||
Komandantoj | |||||||
Idriss DébyŜablono:KIA[4] Mahamat Déby Itno |
Mahamat Mahdi Ali Timane Erdimi | ||||||
Perdoj | |||||||
Nekonataj | Pli ol 300 ribeluloj[5] | ||||||
En 2016, la Fronto por Ŝanĝo kaj Konkordo en Ĉadio (FŜKĈ) kaj la Armea Komando-Konsilio por la Savo de la Respubliko (AKKSR) komencis ribelon kontraŭ la ĉadia registaro. De iliaj malantaŭaj bazoj en suda Libio, FŜKĈ kaj AKKSR lanĉis ofensivojn kaj atakojn en Norda Ĉadio serĉante faligi la registaron de eksprezidento Idriss Déby, kiu estis en povo ekde puĉo de decembro 1990. Aliaj ribelgrupoj ankaŭ estas implikitaj en la ribelo, kvankam laŭ pli malgranda mezuro.
En 2021, Idriss Déby estis mortigita dum grava ribelofensivo. Malgraŭ tio, la ribelantoj estis finfine forpuŝitaj kaj Mahamat Déby Itno ekstaris por sukcedi sian patron kiel reganto de Ĉadio. Kvankam batalhalto estis subskribita fare de multaj ribelgrupoj en aŭgusto 2022, tio ne plene enhavis la ribelon. Antaŭ 2024, la ribelo estis daŭranta en la nordo kaj atingis la limon de la Centrafrika Respubliko.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ 1,0 1,1 Lujain Jo. La ĥunto kaj ribelgrupoj de Ĉadio malfermas pacan intertraktadon en Kataro.
- ↑ Pli ol 20 ribelaj grupoj suspendas partoprenon en Ĉadaj pacaj intertraktadoj (18 julio 2022).
- ↑ 3,0 3,1 %AAme-nord-de-la-centrafrique Chad: deux groupes rebelles tchadiens signalés dans l'extrême-nord de la Centrafrique en RFI, 2a de majo 2023, alirita la 5an de februaro 2024
- ↑ Chadian President Idriss Deby dies on frontline, rebels vow to keep fighting (20a de Aprilo, 2021).
- ↑ Ŝablona eraro: la argumento titolo estas bezonata.