Obeo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Laŭ PIV obeo estas plenumo de ies volo aŭ ordono, kaj obeado la konstanta obeo.[1] Obei estas konformi sin al tio, kion alia persono ordonas aŭ malpermesas.[2]

Obei postulas diversgrade la subigon de la volo al aŭtoritato, la plenumon de instrukcion, la reagon al peto aŭ la nepartopreno en io malpermesita.

La figuro de la aŭtoritato kiu postulas obeon povas esti, antaŭ ĉio, persono aŭ komunumo, sed ankaŭ konvinka ideo, doktrinoideologio kaj ĉefe la propra konscio, aŭ diaĵo en la okazo de la religioj.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. NPIV [1] Alirita la 17an de Januaro 2018.
  2. Samloke.