Politiko de cedoj
Politiko de cedoj (ankaŭ Appeasement) signifas cedojn, kontentigon. Tiel ĉi estas nomata eksterlanda politiko, kies principo estas parta kontentigado de postulatoj de la alia flanko (cedoj) motivigita pro klopodo konservi la pacon kaj trankvilan evoluon.
Plej multe ĝi estis validigata antaŭ dua mondmilito de Francio kaj Granda Britio, por ke ili konservu la pacon kun Germanio.
Validigo de la politiko de cedoj[redakti | redakti fonton]
Berchtesgadena kunveno[redakti | redakti fonton]
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Berchtesgadenaj kondiĉoj.Munkena interkonsento[redakti | redakti fonton]
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Munkena interkonsento.Itala-etiopia milito[redakti | redakti fonton]
Itala armea ekspanzio en Etiopion. En novembro de 1935 la italaj taĉmentoj enpaŝis sen proklamo de milito sur teritorion de Etiopio. Ĝis majo de 1936 la lando estis priregita kaj estis kreita Itala orienta Afriko.
Hispana Enlanda Milito[redakti | redakti fonton]
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Hispana Enlanda Milito.Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Détente
- Edward Frederick Lindley Wood, 1a Grafo de Halifakso
- Neville Chamberlain