Privata firmao

Privata kompanio estas kompanio, kies kapitalo estas tenata de privata ento aŭ limigita nombro da posedantoj. Ĝi ne ofertas aŭ komercas siajn akciojn en la akcioborso.

Kvankam privataj kompanioj estas malpli travideblaj al la publiko ol siaj publike komercitaj ekvivalentoj, privataj kompanioj estas de granda graveco en la monda ekonomio. En 2008, laŭ Forbes, la 441 plej grandaj privatfirmaoj en Usono havis enspezojn de 1.800 miliardoj USD kaj dungis 6.2 milionojn da homoj. En 2005, la 339 kompanioj prienketitaj de Forbes vendis trilionojn da dolaroj da varoj kaj servoj (44%) kaj dungis kvar milionojn da homoj. En 2004, la nombro da privataj entreprenoj en Usono kun enspezoj de almenaŭ unu miliardo da dolaroj estis 305 ^[1].

Ĉiuj kompanioj, kiuj ne estas posedataj de la registaro, estas konsiderataj kompanioj de la privata sektoro. Tio inkluzivas publikajn firmaojn kaj privatposedatajn firmaojn.

En Usono, la esprimo privatfirmao ofte estas uzita por priskribi profitcelajn entreprenojn kies akcioj ne estas publike interŝanĝitaj.

Devigo de raportado kaj limigoj[redakti | redakti fonton]

Plejofte, privatfirmao iĝas publika firmao kiam ekzistas deziro flanke de la firmao oferti ĝiajn akciojn al la popolo per komenca publika oferto de akcioj, kaj tiam daŭranta komerco en la akcioj de la firmao tra akcioborso.

Private tenitaj kompanioj ĝenerale havas malpli da raportaj postuloj kaj travideblecoj ol publikaj kompanioj. Ekzemple, en Usono, privatposedataj kompanioj ne devas publikigi siajn financajn deklarojn. Ne estante postulataj malkaŝi detalojn pri siaj operacioj kaj financaj perspektivoj, privataj kompanioj ne estas devigitaj malkaŝi informojn, kiuj povas esti valoraj por konkurantoj. Krome, kun limigitaj raportaj postuloj kaj akciulatendoj, privataj kompanioj ricevas pli grandan operacian flekseblecon povante koncentriĝi pri longdaŭra kresko prefere ol trimonataj enspezoj. Krome, direktoroj de privataj kompanioj faras sian komercon sen la aprobo de akciuloj, kio permesos al ili preni signifajn agojn sen prokrastoj. En Aŭstralio, la leĝo devigas publikajn kompaniojn alsendi certajn dokumentojn rilatajn al sia jarkunveno al la Aŭstralia Komisiono pri valorpaperoj kaj investoj (ASIC).

Private tenitaj kompanioj foje havas limigojn pri la nombro da akciuloj. Ekzemple, la Usona Sekureco-Interŝanĝa Leĝo de 1934, Section 12 (g), ĝenerale limigas privatfirmaon al malpli ol 2,000 akciuloj, kaj la Usona Investa Leĝo de 1940 postulas registradon de investkompanioj kiuj havas pli ol 100 akciulojn. En Aŭstralio, sekcio 113 el la Entreprenoj-Leĝo 2001 limigas private kontrolitan firmaon al kvindek ne-dungitaj akciuloj.