Sieĝostato

El Vikipedio, la libera enciklopedio

En iuj landoj, la Sieĝostato estas esceptoreĝimo kiu devas esti deklarita de la plenuma povo, ĝenerale de la prezidento, kun la permeso de la parlamento. La sieĝostato reprezentas koncepton similan al tiu de militostato, kaj pro tio oni donas al la armeo privilegiajn eblojn por agado subpremiga. Dum la 'sieĝostato' oni malatentas la garantiojn de la konstitucio, pli malpli etende, laŭ la divessaj landoj. En kelkaj, kiaj en epokoj de diktaturo en Argentino oni rajtigis por aresti personojn sen konstituciaj rajtoj kaj eĉ translokigi ilin, kio rezultis en kontraŭhumanaj situacioj.

Tiu stato proklamiĝas ĝenerale kaze de invado, ekstera aŭ enlanda militoj.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • PALACIOS, Marco, Entre la legitimidad y la violencia. Colombia 1875-1994. Bogotá, Editorial Norma, 5a Edición, 1995. p 189.