Alexandre de Gusmão: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
'''Alexandre de GUSMÃO''', (ale'''ŝan'''drj djguz'''maŭn''') /ale'ŝãdrj djguz'mãw/, alinomata "La Fluganta Pastro", naskiĝis en [[Santos]] en [[1695]] kaj mortis en [[Lisbono]] en [[1753]], estis [[pastro]] kaj [[diplomato]].
'''Alexandre de GUSMÃO''', (ale'''ŝan'''drj djguz'''maŭn''') /ale'ŝãdrj djguz'mãw/, frato de [[Bartolomeu de Gusmão]], "La Fluganta Pastro", naskiĝis en [[Santos]] en [[1695]] kaj mortis en [[Lisbono]] en [[1753]], estis [[pastro]] kaj [[diplomato]].


Alexandre de Gusmão estas rigardata kiel unu el la pioniro de Brazila [[diplomatio]], ĉefe pro lia agado dum la interkonsentado de l' [[Traktato de Madrido]]. Li aplikis la principoj de [[Iluminismo]] al internaciaj aferoj, t. e., la adopto de l' principon ''uti possidetis'', laŭ kiu la teritorio apartenas al kiuj en ĝi loĝas kaj laboras kaj uzon de geografiaj notindaĵoj (montoj, riveroj, ktp) kiel limoj anstataŭ imagaj linioj.
Alexandre de Gusmão estas rigardata kiel unu el la pioniro de Brazila [[diplomatio]], ĉefe pro lia agado dum la interkonsentado de l' [[Traktato de Madrido]]. Li aplikis la principoj de [[Iluminismo]] al internaciaj aferoj, t. e., la adopto de l' principon ''uti possidetis'', laŭ kiu la teritorio apartenas al kiuj en ĝi loĝas kaj laboras kaj uzon de geografiaj notindaĵoj (montoj, riveroj, ktp) kiel limoj anstataŭ imagaj linioj.

Kiel registrite je 03:45, 30 mar. 2006

Alexandre de GUSMÃO, (aleŝandrj djguzmaŭn) /ale'ŝãdrj djguz'mãw/, frato de Bartolomeu de Gusmão, "La Fluganta Pastro", naskiĝis en Santos en 1695 kaj mortis en Lisbono en 1753, estis pastro kaj diplomato.

Alexandre de Gusmão estas rigardata kiel unu el la pioniro de Brazila diplomatio, ĉefe pro lia agado dum la interkonsentado de l' Traktato de Madrido. Li aplikis la principoj de Iluminismo al internaciaj aferoj, t. e., la adopto de l' principon uti possidetis, laŭ kiu la teritorio apartenas al kiuj en ĝi loĝas kaj laboras kaj uzon de geografiaj notindaĵoj (montoj, riveroj, ktp) kiel limoj anstataŭ imagaj linioj.