Pordoferma paniko: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Addbot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto: Forigo de 1 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q1332059)
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
'''Pordoferma paniko''' aŭ '''Mezaĝa krizo''' (krizo de la mezaĝuloj) estas ĉiutaga esprimo por tio, kiam ĉe [[viro]]j aŭ [[virino]]j aperas [[krizo]] pro la ŝanĝiĝanta aĝo. Ĝi estas karakterizita per timo pro malfruo pri la ĝis tiam neatingitaj celoj - precipe en la partnerserĉado (amikeco, [[geedzeco]], infanoj) aŭ pri [[memefektivigo]] ĉefe pro la maljuniĝo.
'''Pordoferma paniko''' aŭ '''Mezaĝa krizo''' (krizo de la mezaĝuloj) estas ĉiutaga esprimo por tio, kiam ĉe [[viro]]j aŭ [[virino]]j aperas [[krizo]] pro la ŝanĝiĝanta aĝo. Ĝi estas karakterizita per timo pro malfruo pri la ĝis tiam neatingitaj celoj - precipe en la partnerserĉado (amikeco, [[geedzeco]], infanoj) aŭ pri [[memefektivigo]] ĉefe pro la maljuniĝo.


== Origino de la [[metaforo]] ==
== Origino de la [[metaforo]] ==


Dum la mezepoko, oni fermis la urbopordon ĉe alveno de la sunsubiro por la sekureco. La urbanoj, kiuj ne alvenis ĝis tiu tempo, devis tranokti ekster la urbomuroj. Tiuj homoj estis ne nur facilaj predoj de la rabistoj, sed ili pensis tiel ke viktimoj de malbonintencaj spiritoj aŭ aliaj supernaturaj estaĵoj povas kapti ilin.
Dum la [[mezepoko]], oni fermis la urbopordon ĉe alveno de la sunsubiro por la sekureco. La urbanoj, kiuj ne alvenis ĝis tiu tempo, devis tranokti ekster la urbomuroj. Tiuj homoj estis ne nur facilaj predoj de la rabistoj, sed ili pensis tiel ke viktimoj de malbonintencaj spiritoj aŭ aliaj supernaturaj estaĵoj povas kapti ilin.



[[Kategorio:Psikologio]]
[[Kategorio:Psikologio]]

Kiel registrite je 05:09, 6 aŭg. 2019

Pordoferma panikoMezaĝa krizo (krizo de la mezaĝuloj) estas ĉiutaga esprimo por tio, kiam ĉe virojvirinoj aperas krizo pro la ŝanĝiĝanta aĝo. Ĝi estas karakterizita per timo pro malfruo pri la ĝis tiam neatingitaj celoj - precipe en la partnerserĉado (amikeco, geedzeco, infanoj) aŭ pri memefektivigo — ĉefe pro la maljuniĝo.

Origino de la metaforo

Dum la mezepoko, oni fermis la urbopordon ĉe alveno de la sunsubiro por la sekureco. La urbanoj, kiuj ne alvenis ĝis tiu tempo, devis tranokti ekster la urbomuroj. Tiuj homoj estis ne nur facilaj predoj de la rabistoj, sed ili pensis tiel ke viktimoj de malbonintencaj spiritoj aŭ aliaj supernaturaj estaĵoj povas kapti ilin.