Dinamito: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
JAnDbot (diskuto | kontribuoj) e roboto forigo de: zh:硝化甘油炸藥 |
Chobot (diskuto | kontribuoj) |
||
| Linio 20: | Linio 20: | ||
[[it:Dinamite]] |
[[it:Dinamite]] |
||
[[ja:ダイナマイト]] |
[[ja:ダイナマイト]] |
||
[[ko:다이너마이트]] |
|||
[[lt:Dinamitas]] |
[[lt:Dinamitas]] |
||
[[lv:Dinamīts]] |
[[lv:Dinamīts]] |
||
| Linio 40: | Linio 41: | ||
[[uk:Динаміт]] |
[[uk:Динаміт]] |
||
[[vi:Dynamit]] |
[[vi:Dynamit]] |
||
[[zh:代納邁]] |
|||
Kiel registrite je 05:58, 6 nov. 2007
Dinamito estas eksplodaĵo, kiu entenas nitroglicerinon, sed ĝi estas pli sekure traktebla. Ĝin patentis en 1867 Alfred Nobel, sveda fizikisto. Nobel miksis la nitroglicerinon kun diatomito (poroza, silikata mineralo) en proporcio, ke estiĝu seka kaj grajna materialo. La produkto estis sku-rezista, sed ĝi eksplodis facile je bato kaj varmo. Oni pli poste ŝanĝis la diatomiton per celulozo kaj por fortigi la ekplodkapablon, oni almiksis oksidanton, nome natrio-nitraton. Nobel malkovris eĉ la ĵelan dinamiton: tio estas la miksaĵo de nitroglicerino kaj nitrocelulozo. Parteton de nitroglicerino ŝanĝis pli poste amonio-nitrato: tiel estiĝis pli sekura, malmultekosta dinamito.