Nikolaj Kabanov: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e polurado
Neniu resumo de redakto
Linio 1: Linio 1:
'''Nikolaj KABANOV''' (Никола́й Алекса́ндрович Кабано́в) (29 [[januaro]] (12 [[februaro]]) 1864, [[Karaĉev]], [[Orlova gubernio]] [[Rusio]] - 20 [[novembro]] [[1942]], [[Kazanj]] [[Soveta Unio]]), ruso.Rusia kaj sovetia d-ro terapiisto, sciincisto kaj pedagogo, fama rusia kaj sovetia esperantisto.
'''Nikolaj KABANOV''', ruso, d-ro, privatdocento de medicina fakultato de Universitato en [[Moskvo]]. Estis unu el la plej fervoraj rusaj Esperantistoj antaŭ [[Unua mondmilito]]. Estis prezidanto de [[TEKA]] kaj ano de LK. Verkis lernolibrojn (1909-10), tradukis verketojn de [[Dmitri Mamin-Sibirjak]] (1909, EBI), Naĵivin (1915), [[Leo Tolstoj]] (1912), kompilis legolibron (1909), [[Libro: Краткий Русско-Эсперантский словарь. Н.Кабанов|Краткий Русско-Эсперантский словарь]] ([[1912]]), historion de la Esperanto-movado en [[Saratov]] (1913). Kunlaboris je [[Tra La Mondo]], [[La Revuo]], Oficiala Gazeto Esperant, [[Danubo]], [[Internacia Scienca Revuo]], redaktoro de la [[Bulteno de Tutruslanda Esperantista Kuracista Societo]], 1911-l4.
=Biografio=
Nikolaj Kabanov naskiĝis en familio de vilaĝa instruisto 29 januaro (12 februaro) 1864. Finis kun distingo fiziko-matematikan [[1886]]) kaj medicinan ([[1893]]) fakultatojn de [[Moskva Ŝtata Universitato|Moskva Imperiestra Universitato]]. Li estis disĉiplo de profesoro [[A.A. Ostroumov]].
Laboris sur posteno de privat-docento en la Hospitalo de Moskva Universitato (Госпитальная терапевтическая клиника Московского университета). En [[1911]], kun vico de profesoroj kaj instruistoj, maldungiĝis protestante kontraŭ agado de ministro de edukadoKasso. Poste iĝis lektoro de la Suprajn Pedagogiajn kursojn “Tiĥomirov” ([[1911]]-[[1918]]), profesoro de terapia hospitalo kaj dekano de fakultato ĉe universitato de Jekaterinoslav (nun [[Dnepropetrovsk]]), rektoro de la Supera Jekaterinoslava Pedogogia Instituto ([[1918]]-[[1922]]).
En [[1922]] revenis al Moskvo kie ĝis [[1930]] gvidis fakultatan terapian hospitalon de la [[2-a Moskva ŝtata universitato]]. Samtempe organizes kaj estris metiejon por produkti porstudajn lernilojn.
Mortis en 20 novembro 1942 en [[Kazanj]] kien estis evakuita dun la Dua mondmilito.

Estis unu el la plej fervoraj rusaj Esperantistoj antaŭ [[Unua mondmilito]]. Estis prezidanto de [[TEKA]] kaj ano de LK. Verkis lernolibrojn (1909-10), tradukis verketojn de [[Dmitri Mamin-Sibirjak]] (1909, EBI), Naĵivin (1915), [[Leo Tolstoj]] (1912), kompilis legolibron (1909), [[Libro: Краткий Русско-Эсперантский словарь. Н.Кабанов|Краткий Русско-Эсперантский словарь]] ([[1912]]), historion de la Esperanto-movado en [[Saratov]] (1913). Kunlaboris je [[Tra La Mondo]], [[La Revuo]], Oficiala Gazeto Esperant, [[Danubo]], [[Internacia Scienca Revuo]], redaktoro de la [[Bulteno de Tutruslanda Esperantista Kuracista Societo]], 1911-l4.


{{DEFAULTSORT:Kabanov, Nikolaj}}
{{DEFAULTSORT:Kabanov, Nikolaj}}

Kiel registrite je 15:12, 12 feb. 2010

Nikolaj KABANOV (Никола́й Алекса́ндрович Кабано́в) (29 januaro (12 februaro) 1864, Karaĉev, Orlova gubernio Rusio - 20 novembro 1942, Kazanj Soveta Unio), ruso.Rusia kaj sovetia d-ro terapiisto, sciincisto kaj pedagogo, fama rusia kaj sovetia esperantisto.

Biografio

Nikolaj Kabanov naskiĝis en familio de vilaĝa instruisto 29 januaro (12 februaro) 1864. Finis kun distingo fiziko-matematikan 1886) kaj medicinan (1893) fakultatojn de Moskva Imperiestra Universitato. Li estis disĉiplo de profesoro A.A. Ostroumov. Laboris sur posteno de privat-docento en la Hospitalo de Moskva Universitato (Госпитальная терапевтическая клиника Московского университета). En 1911, kun vico de profesoroj kaj instruistoj, maldungiĝis protestante kontraŭ agado de ministro de edukadoKasso. Poste iĝis lektoro de la Suprajn Pedagogiajn kursojn “Tiĥomirov” (1911-1918), profesoro de terapia hospitalo kaj dekano de fakultato ĉe universitato de Jekaterinoslav (nun Dnepropetrovsk), rektoro de la Supera Jekaterinoslava Pedogogia Instituto (1918-1922). En 1922 revenis al Moskvo kie ĝis 1930 gvidis fakultatan terapian hospitalon de la 2-a Moskva ŝtata universitato. Samtempe organizes kaj estris metiejon por produkti porstudajn lernilojn. Mortis en 20 novembro 1942 en Kazanj kien estis evakuita dun la Dua mondmilito.

Estis unu el la plej fervoraj rusaj Esperantistoj antaŭ Unua mondmilito. Estis prezidanto de TEKA kaj ano de LK. Verkis lernolibrojn (1909-10), tradukis verketojn de Dmitri Mamin-Sibirjak (1909, EBI), Naĵivin (1915), Leo Tolstoj (1912), kompilis legolibron (1909), Краткий Русско-Эсперантский словарь (1912), historion de la Esperanto-movado en Saratov (1913). Kunlaboris je Tra La Mondo, La Revuo, Oficiala Gazeto Esperant, Danubo, Internacia Scienca Revuo, redaktoro de la Bulteno de Tutruslanda Esperantista Kuracista Societo, 1911-l4.