Chilterns: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [nekontrolita versio] |
ZéroBot (diskuto | kontribuoj) e r2.7.1) (robota aldono de: ru:Чилтерн-Хиллс |
Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
[[Image:Ivinghoe Beacon seen from The Ridgeway.jpg|right|thumb|Tipa pejzaĝo ĉe Ivinghoe Beacon norde el Ridgeway]] |
[[Image:Ivinghoe Beacon seen from The Ridgeway.jpg|right|thumb|Tipa pejzaĝo ĉe Ivinghoe Beacon norde el Ridgeway]] |
||
La ''' |
La '''Ĉilternoj''' (Angla: Chilterns), Ĉilternaj Montetoj aŭ angle origine ''Chiltern Hills'' formas [[Kreto (ŝtono)|kretan]] krutaĵon en [[Sud-orienta Anglio]]. Granda parto de la montetoj estis oficiale proklamata kiel ''Area of Outstanding Natural Beauty'' (Areo de Elstara Beleco) en 1965. |
||
==Situo== |
==Situo== |
||
La |
La Ĉilternoj etendas kiel diagonalo 76 km longa sudokcidente al nordoriento el [[Goring-on-Thames|Goringo-sur-Tamizo]] en [[Oxfordshire|Oksfordŝiro]], tra [[Buckinghamshire|Bukinghamŝiro]], kaj [[Dunstable Downs]] kaj [[Pegsdon Hills|Deacon Hill]] en [[Bedfordshire|Bedfordŝiro]], al ĉe [[Hitchin]] en [[Hertfordshire|Hartfordŝiro]].<ref>Chiltern Society, [http://www.chilternsociety.org.uk/about-Chilterns.php The Chilterns].</ref> |
||
La limaro de la montetoj estas klare difinita en la nordokcidenta flanko per dekliva [[krutaĵo]]. Simile la deklivo merĝas en la pejzaĝo sudoriente.<ref>L. W. Hepple kaj A. M. Doggett, ''The Chilterns'', 2a eld, Phillimore, 1994, ISBN 0-85033-833-6, paĝo 7.</ref> Simile la rivero [[Tamizo]] havigas klaran finon sudokcidente, dum nordoriente de [[Luton]] la montetoj malaltiĝas. |
La limaro de la montetoj estas klare difinita en la nordokcidenta flanko per dekliva [[krutaĵo]]. Simile la deklivo merĝas en la pejzaĝo sudoriente.<ref>L. W. Hepple kaj A. M. Doggett, ''The Chilterns'', 2a eld, Phillimore, 1994, ISBN 0-85033-833-6, paĝo 7.</ref> Simile la rivero [[Tamizo]] havigas klaran finon sudokcidente, dum nordoriente de [[Luton|Lutono]] la montetoj malaltiĝas. |
||
==Historio== |
==Historio== |
||
Jam estis homa setlejaro antaŭ la veno de la [[Romia Imperio]]. Fakte la nomo devenas el tribo kiu jam okupis la areon komence de la epoko de Anglo-Saksoj. Unu el la ĉefaj setlejoj de la [[Romia Imperio]] estis Verulamium (nuna [[St Albans]]) kaj estas gravaj romiaj kaj romi-britaj restaĵoj en la areo. |
Jam estis homa setlejaro antaŭ la veno de la [[Romia Imperio]]. Fakte la nomo devenas el tribo kiu jam okupis la areon komence de la epoko de Anglo-Saksoj. Unu el la ĉefaj setlejoj de la [[Romia Imperio]] estis Verulamium (nuna [[St Albans|Sankto-Albano]]) kaj estas gravaj romiaj kaj romi-britaj restaĵoj en la areo. |
||
La [[Tudoroj]] havis ĉaspalacon en la areo de [[Hemel Hempstead]]. |
La [[Tudoroj]] havis ĉaspalacon en la areo de [[Hemel Hempstead|Hemel Hempstedo]]. |
||
==Notoj== |
==Notoj== |
||
Kiel registrite je 17:42, 19 apr. 2012
La Ĉilternoj (Angla: Chilterns), Ĉilternaj Montetoj aŭ angle origine Chiltern Hills formas kretan krutaĵon en Sud-orienta Anglio. Granda parto de la montetoj estis oficiale proklamata kiel Area of Outstanding Natural Beauty (Areo de Elstara Beleco) en 1965.
Situo
La Ĉilternoj etendas kiel diagonalo 76 km longa sudokcidente al nordoriento el Goringo-sur-Tamizo en Oksfordŝiro, tra Bukinghamŝiro, kaj Dunstable Downs kaj Deacon Hill en Bedfordŝiro, al ĉe Hitchin en Hartfordŝiro.[1]
La limaro de la montetoj estas klare difinita en la nordokcidenta flanko per dekliva krutaĵo. Simile la deklivo merĝas en la pejzaĝo sudoriente.[2] Simile la rivero Tamizo havigas klaran finon sudokcidente, dum nordoriente de Lutono la montetoj malaltiĝas.
Historio
Jam estis homa setlejaro antaŭ la veno de la Romia Imperio. Fakte la nomo devenas el tribo kiu jam okupis la areon komence de la epoko de Anglo-Saksoj. Unu el la ĉefaj setlejoj de la Romia Imperio estis Verulamium (nuna Sankto-Albano) kaj estas gravaj romiaj kaj romi-britaj restaĵoj en la areo.
La Tudoroj havis ĉaspalacon en la areo de Hemel Hempstedo.
Notoj
- ↑ Chiltern Society, The Chilterns.
- ↑ L. W. Hepple kaj A. M. Doggett, The Chilterns, 2a eld, Phillimore, 1994, ISBN 0-85033-833-6, paĝo 7.
Koordinatoj: 51° 40′ N 0° 55′ U / 51.667 °N, 0.917 °U (mapo)