Reĝlando Ŝeba

La Reĝlando Ŝeba (greke: Σαβα ; hebree Šebā) estis reĝlando en la hodiaŭa Jemeno inter 1000 a.K. kaj 400 p.K. kun ĉefurbo Marib.

Oni komencis ekde 1997 esplorojn en Jemeno. Ekde septembro de 2005 okazas deĉifrigo de la trovitaj lignocilindroj kun kojnoskribo en zabura lingvo, el la 10a jc. aK.

La sciigo pri vizito de Reĝino de Ŝeba ĉe reĝo Salomono en la 10-a jarcento estis unuafoje menciita en la malnova testamento. Eĉ la Korano mecias tiun eventon kaj eĉ donas pliajn informojn (ekz. la reĝino nomiĝis Bilkis).

La reĝlando de Ŝeba estis fondita de tribo ŝebaoj en nordookcidenta Jemeno. La ĉefurbo estis Sirŭah, kiun oni pli poste ŝanĝis al Marib, la kultura kaj ekonomia centro de la reĝlando. Oni komercis per incenso, establis en la 8-a jc, faman akvobaraĵon ĉe Marib.

La unua konata reganto estis Karib'il Watar, kiu regis fine de la 8-a jc. Li sukcese militiris kaj pligrandigis la imperion, oni eĉ fondis koloniojn en marbordo de Etiopio. La reĝlando malfortiĝis post malgraviĝo de la tradezertaj vojoj en la 3-a jarcento (graviĝis la maraj liveroj), la reĝlando disfalis.

Referencoj

• Andrey Korotayev. Pre-Islamic Yemen. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 1996. ISBN 3-447-03679-6.