Okapia Naturrezervejo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Larioja (diskuto | kontribuoj) Nova paĝo kun '{{redaktata}} La '''Okapia Naturrezervejo''' estas naturrezervejo inkludita en la listo de monda heredo de Unesko, en la ĝangalo ĉe rivero Ituri nordoriente de la...' |
Larioja (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
{{redaktata}} |
{{redaktata}} |
||
La '''Okapia Naturrezervejo''' estas naturrezervejo inkludita en la [[listo de monda heredo]] de [[Unesko]], en la ĝangalo |
La '''Okapia Naturrezervejo''' estas naturrezervejo inkludita en la [[listo de monda heredo]] de [[Unesko]], en la ĝangalo de distrikto [[Ituri]] nordoriente de la [[Demokratia Respubliko Kongo]], ĉe landlimoj kun [[Suda Sudano]] kaj [[Ugando]]. Kun areo de 13,726 km², ĝi enhavas ĉirkaŭ kvinonon de la tuta ĝangalo. |
||
Kiel sugestas ties nomo, la rezervejo estas hejmo de nombraj [[okapio]]j. En [[1996]], ties nomo estis ĉirkaŭkalkulita inter 3,900 kaj 6,350, el populacio totala de ĉirkaŭ 10,000 al 20,000 individuoj. La rezervejo estas hejmo ankaŭ de la Centro de Konservado kaj Studado de [[Epulu]], ĉe la [[rivero Epulu]]. Tiu centro datiĝas el [[1928]], kiam ĝi estis fondita de usona [[antropologio|antropologo]] nome Patrick Putnam, kiel kaptitejo kie la naturaj okapioj estis kaptitaj kaj senditaj al usonaj kaj eŭropaj [[bestoĝardeno]]j. Nune oni sendas al bestoĝardenoj nur malgrandan nombron, kiu ne endanĝerigas la genetikan riĉon de la populacioj kaj kaptiva kaj natura. |
|||
Ainsi que l'indique son nom, la réserve abrite de nombreŭ [[okapi]]s. En [[1996]], leur nombre était estimé entre {{formatnum:3900}} et {{formatnum:6350}}, sur une population totale estimée de {{formatnum:10000}} à {{Unité|20000|individus}}. La réserve accueille aussi le Centre de Conservation et de Recherche d'[[Epulu]], sur la [[rivière Epulu]]. Ce centre date de [[1928]], quand il fut fondé par un [[anthropologie|anthropologue]] américain, Patrick Putnam, comme station de capture où les okapis sauvages étaient capturés et envoyés vers des [[parc zoologique|zoos]] américains et européens. Le centre conserve cette fonction aujourd'hui, mais avec une méthode différente. Les okapis sont capturés, puis élevés en captivité, puis seulement envoyés en zoo, s’il est avéré qu'ils y ont une plus grande chance de survie. Même ainsi, très peu sont exportés — seulement le nombre minimal pour assurer la viabilité génétique de la population captive. Le centre assure aussi de nombreuses recherches et travaŭ de conservation. |
|||
Krom por okapioj, la rezervejo estas hejmo ankaŭ de nombraj aliaj animalaj specoj indiĝenaj kaj/aŭ endanĝerigitaj, kiaj la [[elefanto]], la [[konga pavo]] kaj tridek specioj de [[primato]]j [[Homedoj|antropodaj]] dumtagaj. |
|||
Ankaŭ nomadaj [[pigmeoj]] de la popoloj mbutioj kaj efeoj, kaj farmistoj de la popolo [[bantou]]s vivent également dans la réserve. |
|||
La réserve de faune à okapis est sur la liste du patrimoine mondial en danger. La plus grande menace encourue est celle de la [[déforestation]], causée par l'[[agriculture sur brûlis]], et la chasse pour la vente de [[viande de brousse]]. Les prospecteurs d'[[or]] posent également problème. Alors que les indigènes Mbuti et les peuples bantous respectent la forêt et la faune sauvage, les immigrants n'ont pas ce même respect. Le manque de financement lié à la situation politique et économique de la République Démocratique du Congo pose également problème. Il est à espérer que l'[[écotourisme]] puisse être développé dans la région, produisant de la richesse et conscientisant la population locale et l'opinion internationale. |
|||
Le 24 juin 2012, le centre de recherche d'Epulu est la cible d'une attaque menée par des rebelles armés et des braconniers. Six personnes sont tuées, les locaŭ de la réserve pillés et incendiés et les okapis présents sur le site massacrés<ref>[http://www.okapiconservation.org/news/okapi-conservation-project-epulu-update-june-28-2012/ Okapi Conservation Project, Epulu Update – June 28, 2012]</ref>. Le 20 juillet 2012, l'UNESCO attribue une aide d'urgence de {{formatnum:30000}} dollars pour aider à la reconstruction et venir en aide aŭ familles des victimes<ref>[http://whc.unesco.org/fr/actualites/912 Le programme RRF accorde une subvention en aide à la Réserve de faune à Okapis]</ref>. |
|||
Kiel registrite je 14:52, 21 aŭg. 2014
La Okapia Naturrezervejo estas naturrezervejo inkludita en la listo de monda heredo de Unesko, en la ĝangalo de distrikto Ituri nordoriente de la Demokratia Respubliko Kongo, ĉe landlimoj kun Suda Sudano kaj Ugando. Kun areo de 13,726 km², ĝi enhavas ĉirkaŭ kvinonon de la tuta ĝangalo.
Kiel sugestas ties nomo, la rezervejo estas hejmo de nombraj okapioj. En 1996, ties nomo estis ĉirkaŭkalkulita inter 3,900 kaj 6,350, el populacio totala de ĉirkaŭ 10,000 al 20,000 individuoj. La rezervejo estas hejmo ankaŭ de la Centro de Konservado kaj Studado de Epulu, ĉe la rivero Epulu. Tiu centro datiĝas el 1928, kiam ĝi estis fondita de usona antropologo nome Patrick Putnam, kiel kaptitejo kie la naturaj okapioj estis kaptitaj kaj senditaj al usonaj kaj eŭropaj bestoĝardenoj. Nune oni sendas al bestoĝardenoj nur malgrandan nombron, kiu ne endanĝerigas la genetikan riĉon de la populacioj kaj kaptiva kaj natura.
Krom por okapioj, la rezervejo estas hejmo ankaŭ de nombraj aliaj animalaj specoj indiĝenaj kaj/aŭ endanĝerigitaj, kiaj la elefanto, la konga pavo kaj tridek specioj de primatoj antropodaj dumtagaj.
Ankaŭ nomadaj pigmeoj de la popoloj mbutioj kaj efeoj, kaj farmistoj de la popolo bantous vivent également dans la réserve.
La réserve de faune à okapis est sur la liste du patrimoine mondial en danger. La plus grande menace encourue est celle de la déforestation, causée par l'agriculture sur brûlis, et la chasse pour la vente de viande de brousse. Les prospecteurs d'or posent également problème. Alors que les indigènes Mbuti et les peuples bantous respectent la forêt et la faune sauvage, les immigrants n'ont pas ce même respect. Le manque de financement lié à la situation politique et économique de la République Démocratique du Congo pose également problème. Il est à espérer que l'écotourisme puisse être développé dans la région, produisant de la richesse et conscientisant la population locale et l'opinion internationale.
Le 24 juin 2012, le centre de recherche d'Epulu est la cible d'une attaque menée par des rebelles armés et des braconniers. Six personnes sont tuées, les locaŭ de la réserve pillés et incendiés et les okapis présents sur le site massacrés[1]. Le 20 juillet 2012, l'UNESCO attribue une aide d'urgence de 30 000 dollars pour aider à la reconstruction et venir en aide aŭ familles des victimes[2].