Amigdalino: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
e →Kemiaj proprecoj: plibonigadeto, anstataŭigis: |thumb| → |eta|, |left → |maldekstra per AWB |
||
Linio 3: | Linio 3: | ||
== Kemiaj proprecoj == |
== Kemiaj proprecoj == |
||
En maldensaj acidoj, amigdalino disiĝas en [[glukozo]]n kaj migdal-nitrilo. Tiu lasta disfalas plu al tipaj amara migalaromaĵoj [[benzaldehido]] kaj [[Hidrogena cianido|cianida acido]]. |
En maldensaj acidoj, amigdalino disiĝas en [[glukozo]]n kaj migdal-nitrilo. Tiu lasta disfalas plu al tipaj amara migalaromaĵoj [[benzaldehido]] kaj [[Hidrogena cianido|cianida acido]]. |
||
[[Dosiero:Amygdalin skeletal.png|300px| |
[[Dosiero:Amygdalin skeletal.png|300px|eta|maldekstra|konstruo]] |
||
== Stereoizomero == |
== Stereoizomero == |
Kiel registrite je 09:16, 23 dec. 2015
Amigdalino estas cianogena glikozido, kiu en ĉeesto de akvo formas cianidan acidon (HCN). Ĝi aperas en kernoj de drupoj (ekz. de abrikoto, pomo, amara migdalo ks.).
Kemiaj proprecoj
En maldensaj acidoj, amigdalino disiĝas en glukozon kaj migdal-nitrilo. Tiu lasta disfalas plu al tipaj amara migalaromaĵoj benzaldehido kaj cianida acido.
Stereoizomero
La L-enantiomero (L-migdalnitrilo-'β-D-gentiobiosido) estas nomata kiel neoamigdalino.
Uzo
Oni uzas ĝin pro ties supozita - nepruvita - efiko kontraŭ kancero. la troa uzo povas kaŭzi venenigon pro la estiĝanta cianida acido.