Amigdalino: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
e →‎Kemiaj proprecoj: plibonigadeto, anstataŭigis: |thumb| → |eta|, |left → |maldekstra per AWB
Linio 3: Linio 3:
== Kemiaj proprecoj ==
== Kemiaj proprecoj ==
En maldensaj acidoj, amigdalino disiĝas en [[glukozo]]n kaj migdal-nitrilo. Tiu lasta disfalas plu al tipaj amara migalaromaĵoj [[benzaldehido]] kaj [[Hidrogena cianido|cianida acido]].
En maldensaj acidoj, amigdalino disiĝas en [[glukozo]]n kaj migdal-nitrilo. Tiu lasta disfalas plu al tipaj amara migalaromaĵoj [[benzaldehido]] kaj [[Hidrogena cianido|cianida acido]].
[[Dosiero:Amygdalin skeletal.png|300px|thumb|left|konstruo]]
[[Dosiero:Amygdalin skeletal.png|300px|eta|maldekstra|konstruo]]


== Stereoizomero ==
== Stereoizomero ==

Kiel registrite je 09:16, 23 dec. 2015

Amigdalino estas cianogena glikozido, kiu en ĉeesto de akvo formas cianidan acidon (HCN). Ĝi aperas en kernoj de drupoj (ekz. de abrikoto, pomo, amara migdalo ks.).

Kemiaj proprecoj

En maldensaj acidoj, amigdalino disiĝas en glukozon kaj migdal-nitrilo. Tiu lasta disfalas plu al tipaj amara migalaromaĵoj benzaldehido kaj cianida acido.

konstruo

Stereoizomero

La L-enantiomero (L-migdalnitrilo-'β-D-gentiobiosido) estas nomata kiel neoamigdalino.

Uzo

Oni uzas ĝin pro ties supozita - nepruvita - efiko kontraŭ kancero. la troa uzo povas kaŭzi venenigon pro la estiĝanta cianida acido.