Atika (dialekto): Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 2: Linio 2:
'''Atika''' estas [[dialekto]] de la [[antikva greka lingvo]] kiu estis parolita en la regiono [[Atiko]]. Estas la dialekta varianto de la antikva greka kiu estas ĝenerale studata en la lernejoj kiel lingvo de la [[Antikva Grekio]] kaj tiukadre ĝi povas esti konsiderata kiel '''atika lingvo''' aŭ kiel "la" antikva greka lingvo.
'''Atika''' estas [[dialekto]] de la [[antikva greka lingvo]] kiu estis parolita en la regiono [[Atiko]]. Estas la dialekta varianto de la antikva greka kiu estas ĝenerale studata en la lernejoj kiel lingvo de la [[Antikva Grekio]] kaj tiukadre ĝi povas esti konsiderata kiel '''atika lingvo''' aŭ kiel "la" antikva greka lingvo.
{{redaktata}}
{{redaktata}}
Kun la jonia dialekto ĝi formas la jonia-atikan [[dialektaro]]n, kies plej rimarkinda trajto estas la paso de [a:] (longa [[alfo]]) al [e:] ([[Eto (litero)|eto]]): τιμή anstataŭ τιμά. Ĝi diferencas, tamen, disde la jonia en tio ke la [a:] (longa alfo) ne pasas al [e:] (eto) post la fonemoj [e], [i] kaj [r]: γενέα, οἰκία, χώρα. La dialekta trajto plej propra de la atika dialekto rilate al ĉiuj la aliaj dialektoj konsistas en la ekzisto de la konsonanta grupo [tt] (duobla tau) allí donde otros dialectos presentan [ss] (doble sigma): πράττω, en lugar de πράσσω. A lo largo del siglo IV a. C. y siguientes el dialecto ático sustituyó a los demás dialectos del griego clásico, dando lugar al dialecto koiné, del que derivan las variantes posteriores del griego.
Kun la jonia dialekto ĝi formas la jonia-atikan dialektaran grupon, kies plej rimarkinda trajto estas la paso de [a:] (longa [[alfo]]) al [e:] ([[Eto (litero)|eto]]): τιμή anstataŭ τιμά. Ĝi diferencas, tamen, disde la jonia en tio ke la [a:] (longa alfo) ne pasas al [e:] (eto) post la fonemoj [e], [i] kaj [r]: γενέα, οἰκία, χώρα. La dialekta trajto plej propra de la atika dialekto rilate al ĉiuj la aliaj dialektoj konsistas en la ekzisto de la konsonanta grupo [tt] (duobla [[Taŭo (litero)|taŭo]]) kie aliaj dialektoj havas [ss] (duobla [[sigmo]]): πράττω, anstataŭ πράσσω. Laŭlonge de la siglo [[5-a jarcento a. K.]] kaj venontaj la atika dialekto ático anstataŭis la aliajn dialektojn de la [[antikva greka lingvo|klasika greka]], kio kreis la dialekton [[Kojnea greka lingvo|koinean]], el kiu derivas la postaj variantoj de la greka.


Oni konsideras, ke la verkisto kiu uzas plej puran varianton de atika dialekto estas [[Aristofano]], ĉar li surscenigis [[rolulo]]jn de la popolo.
Se considera que el escritor que utiliza una variedad más pura de dialecto ático es Aristófanes, debido a que lleva a escena a personajes del pueblo.


==Vidu ankaŭ==
==Vidu ankaŭ==

Kiel registrite je 13:49, 31 maj. 2020

Distribuado de la grekaj dialektoj ĉirkaŭ la jaro 400 a.n.e. La atika helviola en la numero 6 ĉe Ateno kaj norde de la Egea Maro.

Atika estas dialekto de la antikva greka lingvo kiu estis parolita en la regiono Atiko. Estas la dialekta varianto de la antikva greka kiu estas ĝenerale studata en la lernejoj kiel lingvo de la Antikva Grekio kaj tiukadre ĝi povas esti konsiderata kiel atika lingvo aŭ kiel "la" antikva greka lingvo.

Kun la jonia dialekto ĝi formas la jonia-atikan dialektaran grupon, kies plej rimarkinda trajto estas la paso de [a:] (longa alfo) al [e:] (eto): τιμή anstataŭ τιμά. Ĝi diferencas, tamen, disde la jonia en tio ke la [a:] (longa alfo) ne pasas al [e:] (eto) post la fonemoj [e], [i] kaj [r]: γενέα, οἰκία, χώρα. La dialekta trajto plej propra de la atika dialekto rilate al ĉiuj la aliaj dialektoj konsistas en la ekzisto de la konsonanta grupo [tt] (duobla taŭo) kie aliaj dialektoj havas [ss] (duobla sigmo): πράττω, anstataŭ πράσσω. Laŭlonge de la siglo 5-a jarcento a. K. kaj venontaj la atika dialekto ático anstataŭis la aliajn dialektojn de la klasika greka, kio kreis la dialekton koinean, el kiu derivas la postaj variantoj de la greka.

Oni konsideras, ke la verkisto kiu uzas plej puran varianton de atika dialekto estas Aristofano, ĉar li surscenigis rolulojn de la popolo.

Vidu ankaŭ

  • Dialektoj de la antikva greka