Tervorko (arkeologio)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Digo de la prahistoria aro de Avebury.

En arkeologio, tervorko, termovoterlaboro estas ĝenerala termino por priskribi la artefaritajn ŝanĝojn en la ternivelo, por ekzemplo taluso aŭ tera amaseto.

La tervorkoj povas esti de si mem arkeologiaj kuŝejoj,[1] aro de vestiĝoj, aŭ povas prezenti vestiĝojn sub la surfaco.[2] La tervorko de intereso por arkeologoj inkludas: remparburgoj, henĝoj, holmoj, platformaj amasetoj, figuraj amsetoj, tumuloj, lignaj praburgoj kaj aliaj tomboj.[3] La termovoj de mezepokaj abandonitaj vilaĝoj estas uzeblaj por determini la lokigon, grandon kaj desegnon de la perditaj setlejoj.

Vidua ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Liarte, M.R. (13a de marto 2010). «El desarrollo de los sistemas de registro estratigráfico y su implicación en la arqueología urbana I» (pdf). Revista de Claseshistoria. Publicación digital de Historia y Ciencias Sociales (115): 12. ISSN 1989-4988. [1] Konsultita la 23an de julio 2010.
  2. Muir, 2004, p. 77
  3. Wood, 1975, p. 85-96

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Aston, Mick (2002). Interpreting the Landscape (en inglés). Tempus. ISBN 07524 2520X.
  • Muir, Richard (2004). Landscape Encyclopedia (en inglés). Bollington Cheshire: Windgather. ISBN 0-9545575-0-6.
  • Taylor, Christopher (1974). Fieldwork in Medieval Archaeology (en inglés). Londres: Batsford. ISBN 0-7134-2850-3.
  • Wilson, D.R. (2000). Air Photo Interpretation for Archaeologists (en inglés) (2ª edición). Stroud: Tempus. ISBN 0-7524-1498-4.
  • Wood, Eric (1975). Collins Field Guide to Archaeology (en inglés) (4ª edición). Londres: Collins. ISBN 0-00-219168-7.