Turnolibro

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Bildo de 1886 de kineografo.
Turnolibro.

Turnolibrofrapolibro estas libro kun serio de bildoj kiuj varias nur iomete laŭgrade el unu paĝo al la venonta, tiele ke kiam la paĝoj estas turnitaj rapidege, la bildoj ŝajnas animacii per ŝajnigo de movo aŭ de ioma alia ŝanĝo. Turnolibroj estas ofte ilustraciiatj libroj por infanoj, sed ili povas celi ankaŭ plenkreskulojn kaj uzi serion de fotoj pli ol de desegnoj. Turnolibroj ne estas ĉiam separataj libroj, sed povas aperi kiel aldona trajto en ordinaraj libroj aŭ gazetoj, ofte en la paĝanguloj.

John Barnes Linnett patentis la unuan turnolibron en 1868 kiel kineografo. La ordinara turnolibro estis frua animacia aparato kiu produktis iluzion de movado el serio de sekvencaj desegnoj; animacio ne disvolviĝos plue ĝis la alveno de la kinarto kaj de la kinematografio en la 1890-aj jaroj.[1]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Solomon, Charles (1989). Enchanted Drawings: The History of Animation. New York: Random House, Inc. ISBN 978-0-394-54684-1. pp. 10-11.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]