Zoltán Nagy (poeto)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Zoltán Nagy
Persona informo
Naskonomo Grosz Zoltán
Naskiĝo 15-an de majo 1884 (1884-05-15)
en Valea lui Mihai
Morto 4-an de julio 1945 (1945-07-04) (61-jaraĝa)
en Belváros-Lipótváros
Mortis pro hommortigo vd
Tombo Malnova tombejo de Budapeŝto vd
Ŝtataneco Hungario vd
Profesio
Okupo poeto • verkistokritikisto • pledadvokato vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

NAGY Zoltán (nadj) estis hungara poeto, kritikisto naskita en Érmihályfalva la 15-an de majo 1884 kaj mortinta en Budapest la 4-an de julio 1945.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Li studis juron en Debrecen kaj Parizo, li estis advokato ekde 1911. En 1921 li translokiĝis Budapeŝton. Li estis mortigita de rompŝtelisto en sia loĝejo.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Csend! Aranymadár! (poemoj, Bp., 1913);
  • Die Legende vom lachenden Mann (romano, Konstanz, 1922);
  • Elégiák (poemoj, Bp., 1923);
  • Álmomban zene (poemoj, Bp., 1947);
  • Ének a magasban (Kolektitaj poemoj, válogatta Végh György, bev. Kardos Pál, Bp., 1962).

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • Tóth Árpád: Bírálatok és tanulmányok (Debrecen, 1939)é
  • Babits Mihály: A testvér költő (Írók két háború között, Bp., 1941);
  • Füst Milán: N. Z. halálára (Magyarok, 1945);
  • Tersánszky Józsi Jenő: N. Z. (Új Írás, 1962. 6. sz.);
  • Kardos Pál: N. Z. 1884 – 1945 (Bp., 1962).

En Esperanto aperis[redakti | redakti fonton]

Fontoj[redakti | redakti fonton]