Genotipo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Punnett-kvadrato, montranta modelon de heredo de flora koloro. La tri eblaj genotipoj estas BB, Bb, kaj bb; la du eblaj fenotipoj estas blanko kaj ruĝo.

En genetiko, la genotipo estas la aro de genoj hereditaj el gepatroj al ido. Ĝi estas unu el la kaŭzoj de la fenotipo.

Priskribo[redakti | redakti fonton]

La genotipo estas unu el la tri faktoroj, kiuj determinas la fenotipon, kune kun la efiko de la medio (ne heredata) kaj la epigenezaj faktoroj (heredataj). Pro la ĉeesto de tiuj negenotipaj faktoroj, organismoj de similaj fenotipoj povas diferenci genotipe, kaj organismoj de malsimilaj genotipoj povas havi similajn fenotipojn.

En biologia notacio, oni ofte simboligas genotipon per literoj — ekzemple, Bb estus la genotipo de tiu, kies du aleloj estas B kaj b.

Historio[redakti | redakti fonton]

La termino genotipo estis enkondukita de la dana biologo Wilhelm Johannsen en 1909, kune kun la termino fenotipo.[1]:127[2]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Johannsen, Wilhelm (1909) (in de), Elemente der exakten erblichkeitslehre. Deutsche wesentlich erweiterte ausgabe in fünfundzwanzig vorlesungen, Jena: Unknown, doi:10.5962/BHL.TITLE.1060, OCLC 5136347, Vikidatumoj Q51380974 
  2. Wilhelm Ludwig Johannsen (marto 1911), "The Genotype Conception of Heredity" (in en), The American Naturalist 45 (531): 129-159, doi:10.1086/279202, ISSN 0003-0147, Vikidatumoj Q53973596, https://www.journals.uchicago.edu/doi/10.1086/279202 

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]