Sekco

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Klasika sekco de konstruaĵo

Sekco estas bildo, kiu prezentas la internon de objekto (ekz-e konstruaĵo, organo, ks), desegnante ĝin tia, kia ĝi aperus, se oni tranĉus ĝin laŭ ia ebeno.

Laŭ Francisko Azorín sekcio [tiel: anstataŭ sekco] estas Desegno de imagata tranĉo tra konstruaĵo, tereno, objekto, k. c.[1] Li indikas etimologion el la latina sectio, el secare (sekcii). Kaj li aldonas la tipoterminojn laŭlonga kaj laŭlarĝa.[2]

Tridimensia sekco[redakti | redakti fonton]

Tridimensia biologia sekco de mitokondrio

Tridimensia sekco montras sekcon en la tri-dimensia spaco.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Sekco pri maŝinkonstruado
Biologia sekco de dento

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 182.
  2. Azorín, samloke.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]