Ĉeĥoslovaka Nova Ondo
La Ĉeĥoslovaka Nova Ondo estas uzata por la filmoj de la 1960-aj jaroj de ĉeĥaj reĝisoroj Miloš Forman, František Vláčil, Věra Chytilová, Ivan Passer, Pavel Juráček, Jaroslav Papoušek, Jiří Menzel, Jan Němec, Jaromil Jireš, Vojtěch Jasný, Evald Schorm, Elmar Klos kaj slovakaj reĝisoroj Dusan Hanak, Juraj Herz, Juraj Jakubisko, Stefan Uher, Jan Kadar, Elo Havetta kaj aliaj. La kvalito kaj malfermiteco de la filmoj kondukis la genron al ĝia nomo ĉeĥoslovaka film-miraklo.
La markoj de la movado estas longaj senpriskribaj dialogoj, malluma kaj absurda humuro, kaj la elpelo de neprofesiaj aktoroj. La filmoj ampleksis temojn, kiuj por pli fruaj filmistoj en la komunistaj landoj malofte sukcesis eviti la cenzuriston, kiel ekzemple la malprudentaj junuloj de ĉeĥoslovaka socio portretitaj en Černý Petr, de Miloš Forman kaj Lásky jedné plavovlásky, aŭ tiuj kaptitaj en superrealisma ventokirlo en Sedmikrásky de Věra Chytilová kaj Jaromil Jireš Valerie a týden div.
La Ĉeĥoslovaka Nova Ondo diferencis de la Franca Nova Ondo, ĉar ĝi kutime tenas pli fortajn rakontojn, kaj ĉar ĉi tiuj direktoroj estis infanoj de ŝtatigita filmindustrio, ili havis pli grandan aliron al studioj kaj ŝtata financado. Ili ankaŭ prezentis filmojn prenitajn de ĉeĥa literaturo, inkluzive la adapton de Jaromil Jireš de la kontraŭkomunisma romano de Milan Kundera La Ŝerco (Žert 1969). En la Kvara Kongreso de la Ĉeĥoslovaka Verkista Unuiĝo en 1967, Milan Kundera mem priskribis ĉi tiun ondon de nacia kinarto kiel grava parto de la historio de ĉeĥoslovaka literaturo.