Ĉigongo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ĉigonga ekzerco

Ĉigongo (en la ĉina 气功; en pinjina skribo Qì Gōng), estas antikva fizika ekzercado praktikata dum jarcentoj en Azio. Ĝi konsistas el simplaj kaj trankvilaj movadoj. La ekzercoj baziĝas sur 3 principoj: pozicio (fizika nivelo, jingo), spirado (energia nivelo, qi), imagpovo (spirita nivelo, shen). La ekzercoj celas ke oni post iom da tempo lerni senti kaj aktivigi vian qi aŭ vivan energion[1].

Etimologio[redakti | redakti fonton]

signifas spiradon aŭ gason en la ĉina lingvo, kaj, plivastige, la energion produktitan pro spirado kiu tenas nin vivajn; Gōng signifas laboron aŭ teknikon. Ĉigongo estas do "spirada tekniko" aŭ la arto administri la spiradon por atingi kaj konservi bonan sanon.

Historio[redakti | redakti fonton]

Ĉi tia fizika agado havas longan dokumentitan historion en Hindio kaj Ĉinio. Arto, kuracaj manlibroj, folkloro, traktatoj, Sanktaj Skriboj kaj raportoj pri la temo pludaŭras pli ol 4000 jaroj. Ankaŭ, militistaj fizikaj preparteknikoj, militistaj kodoj pri konduto, kaj trejnado per militistaj armiloj (arko, glavo, bastono, tranĉilo, lanco, ktp.) estas de komparebla antikveco.

Dum multaj jarcentoj en Ĉinio, tradiciaj kuracaj medikamentoj (e.g., herboj, masaĝoj, dieto, varmo, akupunkturo, regula ekzerco, ktp.) estis kombinitaj kun esoteraj kaj magiaj Taoistaj praktikoj. Aldone, komerco kaj kultura interŝanĝo inter Hindio, Tibeto kaj Ĉinio transigis Budhanan teorion kaj praktikojn, Tantra-on, Jogon, Dao-yin-on, medikamentajn herbojn, kuracajn teknikojn, kaj batalartajn trejnadajn teknikojn inter la tri regionoj. Efektive, oni povus diri ke jogo estas Hinda stilo de ĉigongo, aŭ ke ĉigongo estas Ĉina stilo de jogo - ambaŭ eldiroj, laŭ onia opinio, estas veraj. Ambaŭ emfazas la fundamentan unuecon de la individuo kaj la kosmo, vivi en konkordo kun la vera Vojo aŭ Tao, rezignante malsindonajn, egoistajn koncernojn, solitaran retiriĝon, evitantan perfortan sintrudon kun aliaj, naturan kaj kompatan vivon, serĉanta pli alta kompreno aŭ lumiĝo, vivo laŭ sana vivstilo, entena kaj cirkulanta energio (prana, qi), ekzercada medito, kaj serĉantaj mistikaj intuicioj. Ĉi tiuj metodoj kaj praktikoj estis esploritaj kaj adaptiĝis en Ĉinio antaŭ miloj da jaroj helpi daŭrigan bonan sanon, malhelpi kaj resanigi malsanojn, restarigi viglecon, trankviligi la menson, kaj plibonigi la spiriton de la paciento aŭ praktikanto. Serĉantaj metodoj por amuzi longan, sanan, energian, etikan kaj ravitan vivon estis celitaj, kompreneble, far disvastiĝinta kaj konstanta intereso.

Interesaj teorioj abundas pri la deveno kaj evoluado de la ok sekcioj de brokaĵo. Verŝajne antikvaj dancoj, militistaj ekzercoj, ŝamanaj ritoj kaj taoismaj praktikoj estis fontoj por la specifa kaj formala movada regularo de Dao-yin aŭ Qigong. Literaturo kiu parolas pri tia saniga kaj fizika kapableco pro poziciaj aŭ regulaj ekzercoj, kun iuj movadoj kiuj tre similas al movadoj en la ok sekcioj de brokaĵo, datiĝas de antaŭ preskaŭ 2150 jaroj.

Ba Duan Jin[redakti | redakti fonton]

Ba Duan Jin (baduanĝjino) estas formo de ĉigongo konsistanta el ok facile lerneblaj ekzercoj de moviĝo kaj meditado kiuj cels fortigi ies vivenergion kaj sanon[2].

Menuo de la ok pecoj de brokaĵo:

Komenca kaj ripoza pozicio

1.Premi la ĉielon per ambaŭ manoj

2.Streĉi la pafarkon kaj lasi la sagon flugi

3.Apartigi la ĉielon de la tero

4.Granda urso turniĝas de flanko al flanko

5.Saĝa strigo aŭ paŝtanta bovino rigardas malantaŭen

6.Fleksi la korpon antaŭen kaj tuŝi la piedfingrojn

7.Pugniĝi kun kolera rigardo

8.Leviĝi sur la piedfingroj

Fin-praktikaj elektoj: Sin masaĝi, meditadi

Uzo de la okuloj[redakti | redakti fonton]

Ĉiu movo de la brocada ok-sekcioj havas specifajn teknikojn por uzi la okulojn. Ekzerci la okulojn konforme al la instrukcioj, e.g., sekvi la movojn de la manoj, rigardi nenion en la distanco, rigardi supren, teni larĝangulan fokuson de vizio, rigardi malsupren, fokusi sur proksimajn kaj malproksimajn objektojn samtempe, movi la okulojn de flanko al flanko, ktp. Ne neglekti ĉi tiun gravan dimension de la ok trezoroj.

Iel, ĉi tiuj okulaj ekzercadoj estas stile similaj al tiuj evoluigitaj de optikomezuristoj kaj videbleco-plibonigaj rekomendantoj kiel William H. Batiloj, Jacob Liberman, Martin Sussman, aŭ Aldous Hŭley. Lerni uzi la okulojn laŭ novaj manieroj kaj ekzerci la okulajn muskolojn estas ŝajne profitdonaj por la ĝenerala bonfarto. Iuj personoj eĉ raportas gravajn plibonigojn en vid-akreco, kaj reduktitan bezonon de la uzo de okulvitroj.

Ĉigongo kaj internaj batalartoj estas ofte interplektitaj. Sendube ke akuta, zorgema, regita, gardema kaj viglaj vidkapabloj estas havenda por sindefendo kaj la sukceso kiel batalartisto. La sekureco dependas de la ĉirkaŭvidado, tenante la okulojn apartigitaj por se ĝenaĵo aperas, tenante la okulojn senŝeligitaj, malkovritaj kaj vidante kion estas aperonta. Uzante la okulojn efike helpas la atentadon.

....

Rimarkoj pri la sinsekvo de movoj en la ok-sekcia brokaĵo[redakti | redakti fonton]

Komenca kaj ripoziga pozicio: Wu Ji

Stariĝi.

La piedoj devus esti kune - tuŝante unu la alian.

Ĉi tiu helpas en la plibonigo de ekvilibro; tamen, pozicio kun la piedoj inter 15 kaj 35 centimetrojn dise povus esti pli produkta kaj efika por multaj personoj.

La piedfingroj devus rigardi antaŭen.

Ambaŭ piedoj devus esti plate sur la planko.

Malstreĉi la korpon.

Resti ekvilibre kaj stabile.

Forviŝi la menson kaj flankenmeti la laboron kaj la zorgojn de la tago.

Starigi internan rideton kiel pozitiva rigardo al la universo.

Teni la kapon alte kaj rigardi antaŭen.

La okuloj devus esti malfermitaj, kun mola kaj larĝa angula fokuso.

Enspiri kaj elspiri en malstreĉita, facila, kaj regula maniero.

Teni la lipojn iomete malfermitaj.

La brakoj pendu malstreĉe ĉe la korpo-flankoj.

La polmoj de la manoj facus la femurojn.

Malstreĉi la ŝultrojn kaj lasi ilin pendi.

Iuj rekomendas ke la pinto de la lango tuŝeti la palaton.

Enspiri kaj elspiri tra la nazo prefere, sed iuj preferas elspiri tra la buŝo.

Unua movo.

1. Premi la ĉielon per ambaŭ manoj

Staru kun la piedoj paralelaj kaj disaj je la larĝo de viaj ŝultroj, kaj la genuoj iome fleksataj. Iuj preferas stari kun la piedoj paralelaj kaj disaj laŭ propra komforto.

Viaj manoj estu kunaj antaŭ via abdomeno, la fingroj interpleksitaj kun polmoj al la supro.

Levu la interpleksitajn manojn super vian kapon, unue turnante la polmojn al la planko kaj poste al la ĉielo.

Mallevu la manojn inverse.

Enspiru dum la levo kaj elspiru dum la mallevo.

Iuj akompanas la levon de la manoj kun levo de la piedoj do ili stariĝas sur la piedfingroj dum la manoj atingas la plej alta pozicio super la kapo.

Dua movo.

2. Streĉi la pafarkon

Faru grandan paŝon maldekstren kun la piedoj paralelaj kaj la genuoj iome fleksitaj. Vi ŝajnas rajdi.

La brakoj malstreĉite pendas ĉe via korpo-flankoj.

Dum vi levas la brakojn antaŭ via brusto enspiru kaj prenu la pozicion por arke pafi maldekstren. Vi ŝajnas preta por arkopafi. La kapo kaj la okuloj sekvis la maldekstran manon kies tri fingroj rigardas al la polmo dum la dika kaj la montra etendiĝas kiel por teni la sagopinton.

Dum vi elspiru kaj gardu la kapon turnita al la maldekstra flanko vi mallevu la brakojn. Kiam ili denove pendas malstreĉitaj, tiam vi turnas la kapon antaŭen. Faru la saman movon aliflanken.

Tria movo.

3. Apartigi la ĉielon disde la tero

Sur la piedoj staru kiel en la ekzerco 1 kun la brakoj kiuj maltreĉite pendas ĉe viaj korpo-flankoj.

La manojn vi levu antaŭ vian bruston kun la polmoj al la grundo.

Levu la maldekstran manon super vian kapon, kun la polmo kiu rigardas al la ĉielo kaj la fingroj malantaŭen. Dume mallevu la dekstran manon al la femuro, kun la polmo kiu rigardas al la planko kaj la fingroj antaŭen.

Enspiru dum la levo de la maldekstra mano kaj elspiru dum la mallevo.

Same apartigu dekstramane la ĉielon disde la tero. Estu tiel: subtenu la ĉielon per la dekstra mano kaj premu la teron per la maldekstra.

Ĉion faru malstreĉe, kiel eble plej kviete kun atento al via spirado.

Kvara movo.

4. Granda urso turniĝas de flanko al flanko.

Tenu la komencan pozicion kiel en la ekzerco 1 kun la brakoj libere pendantaj ĉe viaj korpo-flankoj.

Malrapide turnu la kapon kaj la korpon maldekstren kaj kiel eble plej malantaŭen. La okuloj rigardu plej fore kaj malantaŭe.

Enspiru dum la rotacio kaj elspiru dum la reveno.

Post turniĝo al iu flanko vi turnu al la alia flanko.

Estas varianto de tiu movo: nur la kapo turniĝas de flanko al la alia do ne la brusto.

Kvina movo.

5. Rajdanto rigardas sub la ĉevalon

Faru grandan paŝon maldekstren kaj fleksu la genuojn ĝis la rajdanta pozicio: vidu la komenco de la ekzerco 2. Metu la manojn al via talio ĉe nivelo de koksoj.

Enspiru. Fleksu antaŭen klinante maldekstren kun la dekstra mano kiu venas al via maldekstra genuo dum la alia mano restas ĉe la talio. Dum la klino vi elspiru kaj tenu rekta vian dorson. Kapo, trunko kaj la tuta dekstra kruro estu kiel eble plej rektaj. Faru la movon aliflanken.

Do vi klinas de genuo al la alia sen rondigi la dorson kaj faras tion helpe de viaj manoj kiuj alterne venas tuŝi ĉiun genuon: dekstra mano al maldekstra genuo kaj maldekstra mano al dekstra genuo.

Sesa movo.

6. La manoj kisas la piedfingrojn

Prenu la komencan pozicion de la ekzerco 1 kun la brakoj kiuj malstreĉite pendas ĉe viaj korpo-flankoj.

Enspiru kaj kunigu la manojn por interpleksitaj fingroj kun polmoj al la planko. Dum elspiro klinu antaŭen kun la manoj kiuj venas kisi la piedojn. Disigu viajn manojn kaj, dum vi relevas la brakojn, enspiru kaj permane frotu la malantaŭon de viaj kruroj ĝis kiam la manoj revenas ĉe via lombo. Tiam relevu la dorson kaj la kapon malvolvante vian spinon. Elspiru dum viaj brakoj revenas por pendi kontraŭ viaj korpo-flankoj.

Por tiu movo ekzistas pluraj variantoj.

Sepa movo.

7. Pugnigi kun kolera rigardo

Faru grandan paŝon maldekstren kaj fleksu la genuojn ĝis la rajdanta pozicio, kiel en la ekzerco 2. Iuj preferas preni la pozicion de la ekzerco 1 kun brakoj kiuj malstreĉite pendas.

Enspiru dum vi levas la brakojn de la flanko al la brusto kaj pugnigas la manojn. La kubutoj fleksiĝas ĉiuflanke.

Brue elspiru dum vi forte lanĉu la maldekstran pojnon antaŭen kun la polmo al la grundo kaj la brako tute etendita. Nature la dekstra brako fleksiĝas malantauen kun streĉita pojno.

Alterne vi lanĉu ĉiun pojnon antaŭen. Gravas ke vi elspiru dum la pojnofrapo.

Oka movo.

8. Leviĝi sur la piedfingroj.

Stariĝu komforte sur paralelaj piedoj, kun la manoj ĉe via dorso aŭ libere pendantaj ĉe viaj korpo-flankoj.

Enspiru kaj malrapide levu la tutan korpon por stari ekvilibre sur la piedfingroj.

La okuloj rigardu for antaŭen, la tuta korpa pezo koncentriĝas sur la piedfingroj.

Malrapide la kalkanoj revenu sur la grundon dum vi elspiras.

ĉiĉihu piedirado[redakti | redakti fonton]

Multaj asocioj de ĉigongo ankaŭ proponas tiun specifan piediradon. Ĝi havas 5 diversajn piediradojn por 5 diversaj organoj kun diversaj ritmoj kaj spiroj: piedirado por pulmoj, koro, lieno, renoj kaj hepato. Tiuj piediradoj malrapidaj stimulas la imunan sistemon. Spektu la filmon de Doktoro Lju Dong, kiu montras kiel oni praktikas. La klarigoj estas en la franca, sed facilas simple reprodukti movojn kaj spirojn. Notu, ke ĉiun piediradon oni praktikas dum minimume 10 minutoj. Post ĉiu piedirado oni kaptas energion, metante la manojn antaŭ la rilata(j) organo(j)

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. (nederlanda) Qi Gong, Merlyn,
  2. (en) Nan invitas vin praktiki Ĉigongon, Heroldo de Esperanto, p. 4, n-ro 2346, julio 2023.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]