Amr ibn Hiŝam

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Amr ibn Hiŝam (en araba عمرو بن هشام), ofte konata kiel Abu Ĝahl (en araba أبو جهل), (naskiĝinta en 570 kaj mortinta vendrede la 17an de marto 624), estis unu el la Mekkaj politeistaj paganaj Kurajŝestroj konata pro sia kritika kvankam tolerema kontraŭo al la islama profeto Muhammad kaj la komencaj islamanoj en Mekko. Li estis unu el plej grandaj malamikoj de Muḥammad kaj la flagoportanto de miskredo kaj malamiko al Islamo kaj la komencaj islamanoj. Islamo vidis lin kiel havanto de malico kaj malamo je tioma etendo ke Muhammad donis al li la titolon ‘La Faraono de tiu Ummah’. Muhammad diris ankaŭ, “Li kiu nomas Abu Ĝahl 'Abu Hakam' faris grandan eraron. Li serĉu pardonon el Allaho pro tio.” [1]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. ‘Ansabul Ashraf’ de Baladhūri

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

  • The Life of Muhammad: A Translation of ibn Isḥāq’s Sīrat Rasul Allāh kun enkonduko kaj notoj de Alfred Guillaume, Oxford University Press, 1955