Bai Xingjian

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Bai Xingjian (ĉine: 白行簡 (tradicia) 白行简 (simpligita)
Statuoj de Bai Xingjian, Bai Juyi kaj Yuan Zhen en Jiĉang, Hubejo, Ĉinio.
Statuoj de Bai Xingjian, Bai Juyi kaj Yuan Zhen en Jiĉang, Hubejo, Ĉinio.
Persona informo
Naskiĝo 776
Morto 826
Nacieco ĉina
Ŝtataneco Dinastio Tang vd
Familio
Patro Bai Jigeng vd
Infanoj Bai Weidao vd
Profesio
Okupo verkisto, registara oficialulo
Verkado
Verkoj La rakonto de Li Wa, La diro de tri revoj
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Bai Xingjian (ĉine: 白行簡 (tradicia) 白行简 (simpligita); pinjine: Bái Xíngjiǎn aŭ Bó Xíngjiǎn; Wade-Giles: Pai Hsing-chien aŭ Po Hsing-chien; Esperante: Baj Ŝjingĝjan, 776–826) estis verkisto de fikciaj rakontoj kaj poeto en Imperia Ĉinio. Li estis pli juna frato de la fama poeto Bai Juyi

Li trapasis siajn oficialajn ekzamenojn en 807, kaj poste fariĝis registara funkciulo.

Malmultaj el liaj verkoj restas, krom du verkoj, kiuj troviĝas inter la plej famaj de la Tang-dinastio: La rakonto de Li Wa (ĉine: 李娃傳, Li Wa zhuan), kaj La diro de tri revoj (Sanmeng ji).[1]

Baj ankaŭ povas esti la verkinto de fu (proza poemo) erotika, kiu retroviĝis ĉe Dunhŭango, sed tiu atribuo estas dubinda.[2]

Tradukoj de Li Wa Zhuan: En la anglan:

  • de Arthur Waley en More Translations from the Chinese (1919) — kiel "The Story of Miss Li".
  • de Yang Xianyi kaj Gladys Yang en The Dragon King's Daughter: Ten T'ang Dynasty Stories (1962) — kiel "Story of a Singsong Girl".
  • de Glen Dudbridge en The Tale of Li Wa: Study and Critical Edition of a Chinese Story from the Ninth Century (1983).

En la francan de André Lévy.

En la germanan de Franz Kuhn.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Zhongguo gudian xiaoshuo yanjiu zilao (T: 中國古典小說研究資料), ed., Bo Xingjian yu "Li Wa zhuan" (T: 白行簡與李娃傳). Taipei: Tianyi chubanshe, 1982.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Jacques Dars, en André Lévy (dir.), Dictionnaire de littérature chinoise, Presses universitaires de France, «Quadrige», 1994, reeld. 2000, p. 11.
  2. André Lévy, VII. Un texte burlesque du XVIe siècle dans le style de la chantefable, Bulletin de l'Ecole française d'Extrême-Orient, tome 56, 1969, p.121 reta ekzemplero