Branĉo

Ĝenerale, branĉo estas io, kio dispartiĝas el la ĉefparto ( PIV2 ), kiel branĉo aŭ brako de rivero, aŭ branĉoj de montaro.

Branĉo botanike estas tiu tigo, ŝoso, kiu kreskas el trunko, alia tigo.

Vidu ankaŭ

• bastono
• vergo

Aliaj sencoj estas ĉiam iu subparto, subdivido de io. (branĉoj de fervojo, familio, kandelabro, industrio...)

Proverbo

Ekzistas proverboj pri branĉo en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof:

• 	„ Hakilo estas tranĉa, sed ne cedas la branĉo. ”

• 	„ Pli bona branĉo sennuksa, ol kaĝo plej luksa. ”

• 	„ Se la arbo falis, ĉiu branĉon derompas. ”