Doko

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Seka doko en Singapuro

Doko estas parto de haveno (baseno) aŭ naĝa konstruaĵo servanta por elakvigi ŝipon, ekzameni kaj ripari ĝian subakvan parton (doki ŝipon), aŭ eĉ por konstrui novan ŝipon.

Laŭ Francisko Azorín doko estas Ŝipfarejo; ŝipriparejo.[1] Kaj li indikas etimologion el holanda dyk (digo). Li referencas ankaŭ la terminojn seka doko, flosanta doko kaj ripardoko.[2]

Tipoj[redakti | redakti fonton]

  • seka doko
  • malseka doko
  • flosanta doko (granda pontono).

Ekzemploj[redakti | redakti fonton]

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 57.
  2. Azorín, samloke.